Verbum

burn one’s fingers

патра́піць у бяду́, ле́зучы не ў сваё

burn oneself out

згарэ́ць, зьнясі́ліцца, вы́нішчыцца

he burned himself out by hard work — ён зьнясі́ліўся ад цяжко́й пра́цы

burn out

а) спалі́ць

б) перагарэ́ць, вы́гарэць; дагарэ́ць

The candle has burnt out — Сьве́чка дагарэ́ла

burn up

а) згарэ́ць, спалі́цца

б) спалі́ць

the car burned up the gasoline — машы́на спалі́ла ўве́сь бэнзы́н

burner

n.

гарэ́лка f. (у ля́мпе, га́завай пліце́)

burning

adj.

1) пяку́чы; сьпяко́тны, гара́чы

burning sun — сьпяко́тнае, гара́чае со́нца

2) Figur. пяку́чы, гара́чы, па́лкі, жахлі́вы

a burning question — пі́льнае пыта́ньне

3) страшэ́нны, вялі́кі

a burning disgrace — жахлі́вая га́ньба

•

- burning glass

burning glass

запа́льнае шкло (увагну́тая лі́нза)

burnish

v.t.

палірава́ць (мэ́блю); чы́сьціць, глянцава́ць

to burnish copper — чы́сьціць медзь

v.i.

блішчэ́ць, рабі́цца гла́дкім, бліску́чым

n.

1) паліро́ўка f., палірава́ньне n.

2) гля́нец -цу, бляск -у m.

burnisher

n.

1) палірава́льнік -а m. (інструмэ́нт)

2) паліро́ўшчык -а m. (чалаве́к), паліро́ўшчыца f.

burnoose, burnous

n.

бурно́с з башлыко́м, бу́рка f.