Verbum

twig

I [twɪg]

n.

адро́стак, па́растак -ка m.; галі́нка f.

II [twɪg]

v., (-gg-)

1) Brit., informal назіра́ць, заўважа́ць; успрыма́ць, разро́зьніваць

2) разуме́ць, ця́міць

twilight

[ˈtwaɪlaɪt]

1.

n.

суто́ньне, зьмярка́ньне n.; змрок -у, пры́цемак -ку m.

2.

adj.

змро́чны

•

- in the twilight hour

twin

[twɪn]

1.

n.

1) блізьня́, двайня́ n., pl. блізьня́ты, двайня́ты

2) двайнік -а́ m.

2.

adj.

1) блізьня́чы

2) па́рны, падво́ены, здво́ены

twin beds — па́рныя або́ здво́еныя ло́жкі

a twin-engined airplane — двухмато́рны самалёт

•

- twin sisters

twin sisters

сёстры-блізьня́ты

twine

[twaɪn]

1.

n.

1) ссука́ная ні́тка, вяро́ўка

2) ссука́ньне, зьвіва́ньне, скру́чваньне n.

2.

v.t.

1) ссука́ць; віць, зьвіва́ць

2) абвіва́ць; абхапля́ць

The child twined her arms about her mother’s knees — Дзіця́ абхапі́ла рука́мі ма́тчыны кале́ні

3.

v.i.

віцца, абвіва́цца

The ivy twines around the tree — Плюшч віе́цца вако́л дрэ́ва

twinge

[twɪndʒ]

1.

n.

1) пры́ступ -у m. (бо́лю)

2) Figur. згрызо́та f.

a twinge of remorse — згрызо́та сумле́ньня

2.

v.t.

1) адчува́ць пры́ступ бо́лю

2) спрычыня́ць боль

twinkle

[ˈtwɪŋkəl]

1.

v.i.

1) мігце́ць, сьвяці́ць (-ца), блі́скаць

The stars twinkled — Зо́ркі мігце́лі

2) блішча́ць, іскры́цца

His eyes twinkled when he laughed — Яго́ныя во́чы іскры́ліся, калі́ ён сьмяя́ўся

3) мільга́ць, міга́ць, мірга́ць

2.

n.

1) мігце́ньне; і́скрачка f.; бляск -у m.

2) мірга́ньне n.

3) мірг -у m.

•

- in the twinkle of an eye

twinkling

[ˈtwɪŋklɪŋ]

n.

1) мігаце́ньне, мігце́ньне, міга́ньне n.

2) мірг -у m.

twirl

[twɜ:rl]

1.

v.i.

ху́тка круці́цца

to twirl in a dance — круці́цца ў та́нцы

2.

v.t.

1) круці́ць, пакру́чваць

to twirl a cane — круці́ць кіёк, пакру́чваць кійко́м

2) завіва́ць; закру́чваць (валасы́)

3.

n.

1) круце́ньне n. (і ў та́нцы)

2) ку́дзер -а m., завіту́шка f.

3) выкрута́сы pl. only

He signed his name with many twirls — Ён падпіса́ў сваё про́зьвішча ве́льмі выкрута́сіста

twist

[twɪst]

1.

v.t.

1) пакру́чваць, паваро́чваць

She twisted the ring on her finger — Яна́ пакру́чвала пярсьцёнак на па́льцы

2) скру́чваць (вяро́ўку); пле́сьці

She twisted flowers into a wreath — Яна́ спляла́ з кве́так вяно́к

3) перако́шваць, крыві́ць

Her face was twisted with pain — Ейны твар перакасі́ўся ад бо́лю

4) Figur. наўмы́сна перакру́чваць (сэнс)

5) зьвіхну́ць (нагу́)

2.

v.i.

1) павяро́чвацца, круці́цца

The child twisted in her seat — Дзіцё круці́лася на сядзе́ньні

2) ві́цца

The path twists in and out among the rocks — Сьце́жка пакруча́ста віе́цца паміж ска́лаў

3) выгіна́цца, згіна́цца

4) танцава́ць твіст, твістава́ць

3.

n.

1) паваро́т, вы́гін -у m.

2) скру́чваньне, ссука́ньне n.

3) перакру́чваньне n. (сэ́нсу, значэ́ньня)

4) зьвіх, вы́віх -у m.

a twist of the elbow — зьвіх ло́кця

5) твіст -у m.