Verbum

splendour

Brit.

гл. splendor

splint

[splɪnt]

n.

1) лубкі́ pl., шы́на f. (для злама́най ко́сьці)

2) луб -у m.

splinter

[ˈsplɪntər]

1.

n.

стрэ́мка f.; дро́бны во́стры кава́лачак, аско́лак -ка m.

The mirror broke into splinters — Лю́стра разьбілася на дро́бныя кава́лачкі

2.

v.t.

расьсяка́ць, расшчапля́ць, кало́ць (дро́вы)

3.

v.i.

адступа́цца, адшчапля́цца, аддзяля́цца

splinter group, splinter party

адшчапе́нцы, раско́льнікі pl.

split

[splɪt]

1.

v.t. split, splitting

1) расшчапля́ць

2) разьбіва́ць; разьдзяля́ць (на ча́сткі), дзялі́ць

to split the profits — падзялі́ць прыбы́ткі

2.

v.i.

дзялі́цца на ро́зныя гру́пы, па́ртыі

3.

n.

1) разьбіцьцё n., раско́л -у m. (у арганіза́цыі, па́ртыі)

2) расшчэ́піна, раско́ліна, шчы́ліна f.

4.

adj.

расшчэ́плены; разьбі́ты, падзе́лены

•

- splits

split asunder

расшчапі́ць на ча́сткі

split hairs

удава́цца ў падрабя́знасьці

split one’s sides

рваць бакі́ (ад сьме́ху)

splits

шпага́т -у m. (у гімна́стыцы)

splitting

[ˈsplɪtɪŋ]

adj.

які́ адшчэ́пліваецца або́ расшчэ́пліваецца

•

- splitting headache