splinter

[ˈsplɪntər]

1.

n.

стрэ́мка f.; дро́бны во́стры кава́лачак, аско́лак -ка m.

The mirror broke into splinters — Лю́стра разьбілася на дро́бныя кава́лачкі

2.

v.t.

расьсяка́ць, расшчапля́ць, кало́ць (дро́вы)

3.

v.i.

адступа́цца, адшчапля́цца, аддзяля́цца

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)