Verbum

miraculous

adj.

1) звышнатура́льны, незвыча́йны

2) цудо́ўны; дзі́ўны, дзіво́сны; чаро́ўны

3) цудатво́рны

mirage

n.

1) міра́ж -у́ m.

2) ілю́зія f.

mire

n.

1) бало́та n.; гразь, хлюпо́та f.

2) дрыгва́ f.

v.

1) заграза́ць у бало́це (або́ ў ця́жкасьцях, даўго́х)

2) абкі́дваць (гра́зьзю, або́ як гра́зьзю); пэ́цкаць; чарні́ць

mirror

n.

1) лю́стра, люстэ́рка, лю́страчка n.

2) люстра́ная паве́рхня

3) адлюстрава́ньне n.; пры́клад, узо́р -у m.

v.t.

адбіва́ць (як у лю́стры), адлюстро́ўваць

mirror image

адваро́тны адбітак; адлюстрава́ньне n.

misaddress

v.t.

няпра́вільна або́ неадпаве́дна адрасава́ць, памыля́цца а́драсам

misadventure

n.

няшча́сны вы́падак; няшча́сьце n., няўда́ча f.

misanthrope

n.

мізантро́п, чалаве́каненаві́сьнік -а m.

misanthropic

adj.

мізантрапі́чны, чалаве́каненаві́сны

misanthropy

n.

мізантро́пія, чалаве́каненаві́сьніцтва n.