Verbum

ship

[ʃɪp]

1.

n.

1) карабе́ль -ля́ m., вадапла́ў, парапла́ў -ва m.

2) самалёт -а m., касьмі́чны карабе́ль

3) экіпа́ж карабля́

2.

v.t., (-pp-)

1) грузі́ць (-ца) на карабе́ль, право́дзіць паса́дку

2) сяда́ць на карабе́ль, вадапла́ў, падаро́жнічаць вадапла́вам

3) пасыла́ць, пераво́зіць тава́р, пасы́лку

4) набіра́ць экіпа́ж

5) паступа́ць, найма́цца на слу́жбу на караблі́

He shipped as cook — Ён наня́ўся на карабе́ль ку́харам

•

- give up the ship

- one’s ship comes home

- one’s ship comes in

- run a tight ship

- ship out

- jump ship

ship out

вы́ехаць, зье́хаць

shipboard

[ˈʃɪpbɔrd]

n.

карабе́ль -ля́ m.

on shipboard — на караблі́

shipload

[ˈʃɪploʊd]

n.

груз, пакла́жа карабля́

shipmaster

[ˈʃɪpmæstər]

n.

капіта́н карабля́

shipment

[ˈʃɪpmənt]

n.

1) пагру́зка тава́ру

2) вы́сылка, перасы́лка тава́раў

3) груз -у m.

shipping

[ˈʃɪpɪŋ]

n.

1) перасы́лка тава́раў, гру́заў

2)

а) coll. караблі́, гандлёвы флёт

б) агу́льны тана́ж

3) флёт дзяржа́вы, кампа́ніі

shipwreck

[ˈʃɪprek]

1.

n.

1) караблекрушэ́ньне n.

2) разьбі́ты карабе́ль

3) разбурэ́ньне, разьбіцьцё n. (пля́наў); руі́на f.

2.

v.t. Figur.

буры́ць, разбура́ць, руйнава́ць; ні́шчыць

3.

v.i.

цярпе́ць караблякрушэ́ньне

shipwright

[ˈʃɪpraɪt]

n.

караблебудаўнік -а́ m.

shipyard

[ˈʃɪpjɑ:rd]

n.

вэрф f.