Verbum

honeymoon

[ˈhʌnimu:n]

n.

1) мядо́вы ме́сяц

2) Fig. пэры́яд прые́мных дачыне́ньняў або́ пачу́цьцяў

Hong Kong

[ˈhɑ:ŋkɑ:ŋ]

г. Ганко́нг

Honiara

[,hoʊniˈɑ:rə]

г. Ханія́ра

honk

[hɑ:ŋk]

1.

n.

1) кра́каньне, го́ргат; крык дзі́кае гу́сі

2) трубо́к аўтамабі́ля

2.

v.i.

1) кра́каць, гаргата́ць

2) трубі́ць

Honolulu

[,hɑ:nəˈlu:lu:]

г. Ганалу́лу

honor

1.

n.

1) сла́ва, чэсьць f.

2) го́нар -у m.

to be an honor to one's family — быць го́нарам сям’і́

3) пава́га, паша́на f.

The wealth he held in great honor — Бага́цьце ў яго́ было́ ў вялі́кай паша́не

4) ушанава́ньне

military honors — вайско́выя ўшанава́ньні

5) высо́кае стано́вішча; паса́да f.; до́брае імя́, рэпута́цыя f.

2.

v.t.

1) шанава́ць, паважа́ць

2) аддава́ць паша́ну

3) ста́віцца з паша́най

4) удасто́іць

to be honored by a royal visit — быць удасто́еным карале́ўскага візы́ту

5) плаці́ць у час раху́нкі

•

- do honor

- upon my honor!

- do the honors

honorable

[ˈɑ:nərəbəl]

adj.

1) сумле́нны, высакаро́дны

2) пачэ́сны, ганаро́вы

honorable duty — пачэ́сны абавя́зак

Honorable — шано́ўны, паважа́ны, дасто́йны; высокашано́ўны, высокадасто́йны

honorable mention — ганаро́вая ўзнагаро́да або́ адзна́ка

honorably

[ˈɑ:nərəbli]

adv.

1) сумле́нна, высакаро́дна, з го́нарам

2) пачэ́сна

honorary

[ˈɑ:nəreri]

adj.

1) ганаро́вы

honorary degree — ганаро́вая ступе́нь

2) ганаро́вы, які працу́е бяспла́тна

honour

[ˈɑ:nər]

Brit.

гл. honor