Verbum

hot

[hɑ:t]

1.

adj. (-tt-)

1) гара́чы (вада́), сьпяко́тны, заду́шлівы (надво́р’е)

2) во́стры, го́ркі, рэ́зкі (смак)

Pepper and mustard are hot — Пе́рац і гарчы́ца во́стрыя

3) гара́чы, па́лкі

a hot argument — гара́чая спрэ́чка

4) гне́ўны, раззлава́ны, узлава́ны

hot words — гне́ўныя сло́вы

5) запа́льчывы, нястры́маны, гара́чы

hot temper — запа́льчывы хара́ктар, палымя́ны тэмпэрамэ́нт

6) ве́льмі мо́цны, напру́жаны, інтэнсіўны, гара́чы

a hot fight — гара́чы бой

7) сьве́жы, но́вы, гара́чы

on hot trail — па гара́чых сьлядо́х

news hot from the press — апо́шнія ве́сткі

8) Sl. до́бры, мо́дны

hottest automobiles — найбо́льш хадавы́я аўтамабі́лі

As a writer he is not so hot — Як пісьме́ньнік ён не такі́ ўжо до́бры

9) hot telephone line — гара́чая лінія (заўсёды во́льная і гато́вая для ўжы́тку)

10) Sl. кра́дзены

hot diamonds (moneys) — кра́дзеныя дыямэ́нты (гро́шы)

2.

adv.

го́рача, па́лка

•

- blow hot or cold

- in hot water

hotbed

[ˈhɑ:tbed]

n.

1) парні́к -а́ m.

2) расса́днік -а m. (асяро́дак пашырэ́ньня не́йкага зла — хваро́бы, злачы́ннасьці, вайны́)

hotblooded

[,hɑ:tˈblʌdɪd]

adj.

1) па́лкі, гара́чы

2) неразва́жлівы, нястры́маны, нестрыма́ны

hotel

[,hoʊˈtel]

n.

гатэ́ль -ю m.

hotheaded

[,hɑ:tˈhedɪd]

adj.

1) запа́льчывы, ху́ткі на злосьць; “гара́чая галава́” (пра чалаве́ка)

2) неразва́жлівы, імпульсі́ўны; упа́рты

hothouse

[ˈhɑ:thaʊs]

1.

n.

1) цяплі́ца f., парні́к -а́ m.

2) Obsol. ла́зьня f.

2.

adj.

цяплі́чны, парніко́вы

hothouse flowers — парніко́выя кве́ткі

hotly

[ˈhɑ:tli]

adv.

го́рача, па́лка; са зло́сьцю, узбу́джана

hotness

[ˈhɑ:tnəs]

n.

гарачыня́, сьпяко́та f.

hotpot

[ˈhɑ:tpɑ:t]

ту́шаніна з мя́са й гаро́дніны; тушо́нка

hot-dog

[ˈhɑ:tdɔg]

1) сасі́ска f.

2) бу́лачка з гара́чай сасі́скай