honk

[hɑ:ŋk]

1.

n.

1) кра́каньне, го́ргат; крык дзі́кае гу́сі

2) трубо́к аўтамабі́ля

2.

v.i.

1) кра́каць, гаргата́ць

2) трубі́ць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)