Таго́ 1 — Р. і В. скл. займенніка той (гл.), ст.-бел. того (XVI ст., Статут 1529). Параўн. укр. того́, рус. того́, стараж.-рус. того, чэш. toho, славац. toho, серб.-харв. tȍg(a), старое балг. того́зи, ст.-слав. того. Прасл. *togo ад указальнага *tъ з няяснай па паходжанні фіналлю ‑go, партыкулай, якая праціпастаўлялася часціцы *so, параўн. ст.-слав. чьсо ’што’, першапачаткова прадстаўленай у і.-е. *tó‑so або *to‑si̯o ’гэтага’, параўн. ст.-інд. tásya ’тс’ і пад. Жэлезнікер (WsJb, 10, 69 і наст.) ідэнтыфікуе ‑g‑ з элементам, прадстаўленым у прасл. *‑gda, *‑gdy (гл. тагды); аналагічна Фасмер (4, 69), які следам за Шмітам (KZ, 23, 292) бачыць у ім канцавы элемент прасл. *inogъ, *četvьrgъ (гл. чацвер).
Таго́ 2 ’таму’ (Юрч. СНС). Укр. того́ ’тс’, рус. того́, оттого́ ’тс’. Форма Р. або В. скл. займенніка той — вынік адвербіялізацыі (ЕСУМ, 5, 590; Фасмер, 4, 69). Параўн. адвербіялізаваную форму Д. скл. гэтага ж займенніка таму́, гл.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
пасля́ таго́ як злучн nachdém
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
адту́ль, прысл.
З таго месца, з таго боку.
А. вее ледзяны вецер.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
прыты́м, злуч.
Да таго ж, акрамя таго (ужыв. звычайна ў спалучэнні са злучнікамі «і», «ды», «а»).
Ён малавопытны і п. мяккахарактарны.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
прытво́рства, -а, н.
Паводзіны таго, хто прытвараецца.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
moreover [mɔ:rˈəʊvə] adv. fml акрамя́ таго́, да таго́ ж
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
furthermore [ˌfɜ:ðəˈmɔ:] adv. BrE, fml да таго́, апро́ч таго́
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
furthermore
[ˈfɜ:rðərmɔr]
adv.
да таго́ ж; апрача́ таго́, акрамя́ таго́; звыш таго́, такса́ма
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
дату́ль, прысл. (разм.).
1. Да таго месца.
Дайшоў д., дзе дарога зварочвала ў лес.
2. Да таго часу.
Сядзеў у хаце д., пакуль не скончыўся дождж.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
гатунко́васць, -і, ж.
Прыналежнасць да таго ці іншага гатунку.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)