жлу́кта

‘пра таго, хто многа п'е’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. жлу́кта жлу́кты
Р. жлу́кты жлу́ктаў
Д. жлу́кту жлу́ктам
В. жлу́кту жлу́ктаў
Т. жлу́ктам жлу́ктамі
М. жлу́кце жлу́ктах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)