ца́ца
‘паслухмянае дзіця; пра таго, хто важнічае’
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
| ца́ца | ца́цы | |
| ца́цы | ца́ц | |
| ца́цы | ца́цам | |
| ца́цу | ца́ц | |
| ца́цай ца́цаю |
ца́цамі | |
| ца́цы | ца́цах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)