пляса́ть несов. скака́ць; (танцевать) танцава́ць, та́ньчыць;

пляса́ть под (чью-л.) ду́дку скака́ць пад (чыю-небудзь) ду́дку;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

танцева́ть несов. танцава́ць; (плясать) скака́ць;

◊

танцева́ть от пе́чки танцава́ць ад пе́чы;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ду́дка в разн. знач. ду́дка, -кі ж.;

◊

пляса́ть под чью́-л. ду́дку скака́ць пад чыю́-не́будзь ду́дку;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Saltare ad tibiam alicujus

Танцаваць пад чыюсьці флейту.

Танцевать под чью-либо флейту.

бел. Скакаць пад чужую дудку.

рус. Плясать под чужую дудку.

фр. Marcher sous la houlette de qqn (Идти по указке кого-либо).

англ. To dance to somebody’s pipe (Танцевать под чью-то дудку).

нем. Nach jemandes Pfeife tanzen (Плясать под чью-то дудку).

Шасцімоўны слоўнік прыказак, прымавак і крылатых слоў (1993, правапіс да 2008 г.)

адскака́ць сов.

1. (отъехать вскачь) отскака́ть;

2. отпры́гать;

3. (кончить скакать) отскака́ть;

4. (кончить плясать) отпляса́ть, оттанцева́ть;

5. (исполнить пляску) отпляса́ть, спляса́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

скака́ць несов.

1. скака́ть, пры́гать;

с. на адно́й назе́ — скака́ть (пры́гать) на одно́й ноге́;

мяч ска́ча — мяч пры́гает;

сэ́рца ска́ча ад ра́дасці — се́рдце пры́гает от ра́дости;

2. (на лошади) скака́ть;

3. пляса́ть, танцева́ть, отпля́сывать;

◊ с. пад ду́дку — (чыю) пляса́ть под ду́дку (чью);

с. ад пе́чы — ирон. танцева́ть от пе́чки

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Пляса́ць ’мігцець, ззяць, зіхацець (пра зоркі)’: пля́шуць, бле́шуть, бля́шуть (зоры) (ЛА, 2), небо зорка, зоры аж пляшуць (ТС), сюды ж плясава́ць ’скакаць (у танцы)’ (Жд. 2), ’танцаваць’ (Касп.). Рус. пляса́ть ’радавацца, танцаваць’, польск. pląsać ’танцаваць’, палаб. pľǫ́săt, чэш. plesati, славац. plešať, славен. plé̥sati ’танцаваць, весяліцца’, серб.-харв. плѐсати ’тс’, ’трыумфаваць’, балг. дыял. пле́ша. Прасл. *plęsati, роднаснае літ. plẽšti ’танцаваць, весяліцца, трыумфаваць’, plęšti ’шумець, бушаваць’, ст.-літ. pląšti ’шумець, шалясцець’ (Фасмер, 3, 291–292), аднак балтаславянскае паходжанне слова застаецца няясным (Бязлай, 3, 54). Скок (2, 681) выводзіць слав. лексему з прэтэрыта plęsā < і.-е. *plet‑ ’таптаць, працаваць нагамі’, гл. пляскаць, плоскі. Мяркуецца, што зыходнай магла быць аснова, прадстаўленая ў *pleskati, гл. пляскаць, у назалізаванай форме (Брукнер, 417; ESJSt, 11, 659), што адлюстроўвае старажытныя абрадавыя дзеянні (Куркіна, Славяноведение, 1996, 1, 7–14). Беларускія формы ў значэнні ’мігцець’ дэманструюць блізкасць да бліскаць (гл.), а ў значэнні ’танцаваць, скакаць’ — уплыў рус. плясать (Булахаў, Развіццё, 10). Сюды ж: плясу́н ’танцор’, плясу́ньня ’танцорка’ (Бяльк.), плясуха ’тс’ (Нар. Гом.) і ’сыракваша’ (рэч., Мат. Гом.), апошняе, магчыма, звязана з семантыкай балтыйскіх дзеясловаў.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

ту́паць несов.

1. разг. (стучать ногами) то́пать; топота́ть;

2. прост. ходи́ть;

яна́ ледзь ту́пала — она́ е́ле ходи́ла;

3. (о лошади и т.п.) бить копы́том зе́млю;

4. разг. пляса́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ду́дка ж.

1. (музыкальный инструмент из тростника или дерева) ду́дка, свире́ль;

2. по́лый ствол расте́ния;

◊ скака́ць пад (чыю) ~ку — пляса́ть под (чью) ду́дку;

ігра́ць у адну́ ~ку — дуде́ть в одну́ дуду́ (ду́дку)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Necessitas est durum telum

Неабходнасць ‒ моцная зброя.

Необходимость ‒ сильное оружие.

бел. Як прыйдзе бяда, прарэжуцца і зубкі. Як дасць Бог бяду, то й грошай здабуду. Калі нацерпішся гора ‒ даведаешся, як жыць.

рус. Нужда железо ломает. Нужда цепи рвёт. Нужда научит горшки обжигать.

фр. Le besoin rend l’homme hardi (Нужда делает человека смелым).

англ. Needs must when the devil drives (Нужда заставит плясать под дудку дьявола).

нем. Not sucht Brot (Нужда ищет хлеб). Not lehrt Künste (Нужда учит искусствам).

Шасцімоўны слоўнік прыказак, прымавак і крылатых слоў (1993, правапіс да 2008 г.)