пераста́ць сов. переста́ть;
п. смя́яцца — переста́ть смея́ться;
дождж не ~та́ў — дождь не переста́л;
галава́ ~та́ла бале́ць — голова́ переста́ла боле́ть
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)
пераста́ць, ‑стану, ‑станеш, ‑стане; зак., звычайна з інф.
Спыніць якое‑н. дзеянне, выйсці з якога‑н. стану. Аркестр перастаў іграць, і пары пачалі выходзіць у парк. Скрыпка. Спіць хлопчык, як забіты, і кашляць перастаў. Гарэцкі. Камунізм перастаў быць толькі навуковай тэорыяй, ён выйшаў на прасторы рэвалюцыйнай практыкі. «Звязда». // Спыніцца, кончыцца (пра дождж, снег, вецер). Дождж перастаў на світанні, і хлопцы зараз жа пачалі рыхтавацца ў дарогу. Маўр.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
пераста́ць áufhören vi (zu + inf); von etw. (D) áblassen*;
дождж пераста́ў es hat áufgehört zu régnen;
пераста́нь! hör (damít) auf!
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
Пераста́ць ’перастаць’ (ТСБМ), укр. переста́ти ’тс’, ’станавіцца на дарозе’, рус. перестать, стараж.-рус. перестати ’спыніцца, адстаць, спыніць’, польск. przestać, н.-луж. pśesiaś, в.-луж. přeslać ’перастаць, прыпыніцца’, чэш. přestati ’тс’, славац. prestať ’перастаць, пакінуць, скончыцца’, славен. prestáti, серб.-харв. прѐстати, макед. престане, балг. преста́на ’тс’, ст.-слав. прѣстати ’перастаць, наступіць’, ’спыніць’. Прасл. *perstati. Параўн. аналагічна ўтворанае лац. per‑stāre ’цвёрда стаяць, заставацца на месцы, працягвацца’. Да пера- і стаць (гл.) (Трубачоў, Проспект, 69–70).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
перастаць, пакінуць, кінуць
Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)
перастава́ць несов. перастава́ць; см. пераста́ць
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)
разонра́виться сов., разг. пераста́ць падаба́цца.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)
змо́ўкнуць, -ну, -неш, -не; змоўк, -кла; -ні; зак.
Перастаць гучаць ці перастаць гаварыць.
Музыка змоўкла.
Кулямёт змоўк.
Апавядальнік змоўк.
|| незак. змаўка́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
вы́ключыцца, -чуся, -чышся, -чыцца; зак.
1. Перастаць удзельнічаць у чым-н.
В. з гульні.
2. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Перастаць дзейнічаць, адключыўшыся.
Матор выключыўся.
|| незак. выключа́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
прекрати́ть сов. спыні́ць;
прекрати́ть существова́ние спыні́ць існава́нне, пераста́ць існава́ць;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)