пераста́ць áufhören vi (zu + inf); von etw. (D) áblassen*;

дождж пераста́ў es hat áufgehört zu régnen;

пераста́нь! hör (damít) auf!

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

перастава́ць гл. перастаць

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

ábstillen

vt пераста́ць кармі́ць грудзьмі́ (дзіця)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

come back to earth

спусьці́цца на зямлю́, пераста́ць ма́рыць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

pack up

informal

а) сапсава́цца; пераста́ць дзе́яць

б) паме́рці

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

fold up

1) склада́цца

2) informal зго́ртвацца (пераста́ць існава́ць)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

адбале́ць разм. (перастаць балець) éine Kránkheit überstánden háben

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

пазво́дзіцца (перастаць існаваць) verschwínden* vi (s); áussterben* vi (s) (вымерці)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

áustoben

vi i (sich)

1) пераста́ць бушава́ць; суніма́цца

2) перан. пастале́ць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

суніма́цца

1. sich berúhigen, náchlassen* vi, sich légen;

2. (перастаць) still wérden

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)