немаўля́, -я́ці, мн. -ля́ты, -ля́т, н.
Малое дзіця.
|| ласк. немаўля́тка, -а, мн. -і, -так, н.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
немаўля́ ср. младе́нец ж.
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)
немаўля́, ‑ляці; мн. ‑ляты, ‑лят; н.
Малое дзіця. У лодцы, пасярэдзіне, — блакітная каляска, а ў ёй махае ручаняткамі немаўля. Сачанка. Не ведаю велічы большай, чым маці, Што цешыцца ўсмешкай свайго немаўляці! Гілевіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Немаўля ’малое дзіця’ (ТСБМ), іншыя формы, адзначаныя ў мастацкай літаратуры: немаўляшка (Багдановіч), немаўлёнак ’дзіця, якое знаходзіцца яшчэ ў лоне мацеры, не радзілася на свет’ (Лужанін), немаўлятка і пад., гл. Рапановіч, Лекс. і грам., 26–27. Адсутнасць слова ў народных гаворках сведчыць пра запазычанне, параўн. польск. niemowlę, укр. немовля́ ’дзіця, што яшчэ не гаворыць’ (Грынч.), якія маглі быць непасрэднымі крыніцамі запазычання (асабліва апошняе). Ст.-бел. немовя ’грудное дзіця’ (пачатак XVII ст.), паводле Булыкі (Лекс. запазыч.), са ст.-польск. niemowlę, хутчэй niemowię, што ў сваю чаргу запазычана з чэшскай, параўн. заўвагу Урбанчыка адносна польск. niemowiątko, якое упершыню з’явілася ў перакладзе Бібліі (ZPSS, 8, 460). Гл. таксама Фасмер, ZfSlPh, 12, 120; Вінцэнц, Slavica Herosolimitana, 7, 245–252; Брукнер, 360.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
немаўля́ н, немаўля́тка н Säugling m -(e)s, -e
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
сяміме́сячны, -ая, -ае.
1. Працягласцю ў сем месяцаў.
Сямімесячная хвароба.
2. Узростам у сем месяцаў.
Сямімесячнае дзіця.
3. Пра немаўля: які нарадзіўся неданошаным, праз сем месяцаў пасля зачацця.
Выходжванне сямімесячных (наз.).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
сысу́н, -а́, мн. -ы́, -о́ў, м.
1. Дзіцяня млекакормячай жывёліны, якое ссе маці.
2. Немаўля (разм., жарт.).
3. перан. Малады, нявопытны ў якой-н. справе чалавек.
|| памянш. сысуно́к, -нка́, мн. -нкі́, -нко́ў, м.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
niemowlę
н. дзіця; немаўля
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
suckling [ˈsʌklɪŋ] n. грудно́е дзіця́/дзіцё; сысуно́к, немаўля́, немаўля́тка
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
Säugling
m -s, -e немаўля́
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)