апо́ўзліца
‘жан. да апоўзлік - немаўля, карапуз’
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
| апо́ўзліца | апо́ўзліцы | |
| апо́ўзліцы | апо́ўзліц | |
| апо́ўзліцы | апо́ўзліцам | |
| апо́ўзліцу | апо́ўзліц | |
| апо́ўзліцай апо́ўзліцаю |
апо́ўзліцамі | |
| апо́ўзліцы | апо́ўзліцах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)