мяне́ мест. личн. в род., вин. п. меня́; см. я 1;

◊ без мяне́ мяне́ ажані́лі — без меня́ меня́ жени́ли;

адкасні́ся ад мяне́ — отста́нь, отцепи́сь

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

мяне́,

гл. я.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Мяне́ — род. склон займ. я (Гарэц., ТСБМ). Укр. мене, ст.-рус. мене (рус. меня з XV ст., у якім ‑я ўзнікла пад уплывам р. скл. адз. л. асноў на ‑о — Сабалеўскі, Лекции, 186; Праабражэнскі (1, 524) бачыць кантамінацыю ст.-рус. мене і старой формы В. скл. мя < прасл. mę‑), славен. mène, серб.-харв. ме́не, макед., балг. мене, ст.-слав. мене. Прасл. mene, якому адпавядаюць ст.-прус. mennei, літ. manę̃s, ст.-інд. máma, авест. mana, ст.-перс. mām. І.‑е. *me (Міклашыч, 188; Бернекер, 2, 36; Голуб-Копечны, 227; Фасмер, 2, 599; Скок, 2, 405–406).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

я́

займеннік, асабовы, 1-я асоба

адз.
-
Н. я́
Р. мяне́
Д. мне́
В. мяне́
Т. мно́й
мно́ю
М. мне́

Крыніцы: krapivabr2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

ну́дзіць

‘нудзіць каго-небудзь (мяне нудзіць) і без прамога дапаўнення (ён нудзіць)’

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. ну́джу ну́дзім
2-я ас. ну́дзіш ну́дзіце
3-я ас. ну́дзіць ну́дзяць
Прошлы час
м. ну́дзіў ну́дзілі
ж. ну́дзіла
н. ну́дзіла
Дзеепрыслоўе
цяп. час ну́дзячы

Іншыя варыянты: нудзі́ць.

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

нудзі́ць

‘нудзіць каго-небудзь (мяне нудзіць) і без прамога дапаўнення (ён нудзіць)’

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. нуджу́ ну́дзім
2-я ас. ну́дзіш ну́дзіце
3-я ас. ну́дзіць ну́дзяць
Прошлы час
м. нудзі́ў нудзі́лі
ж. нудзі́ла
н. нудзі́ла
Загадны лад
2-я ас. нудзі́ нудзі́це
Дзеепрыслоўе
цяп. час ну́дзячы

Іншыя варыянты: ну́дзіць.

Крыніцы: piskunou2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

жані́ць, жаню́, жэ́ніш, жэ́ніць; жані́; незак., каго, з кім і без дап.

Шлюбам злучаць у пару для сямейнага жыцця (пра мужчыну).

Ж. сына.

Без мяне мяне жанілі (прыказка).

|| зак. ажані́ць, ажаню́, ажэ́ніш, ажэ́ніць (да 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ператрыво́жыць, -жу, -жыш, -жыць; -жаны; зак., каго.

Моцна ўстрывожыць.

Вы мяне ператрывожылі сваім паведамленнем.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

по́галас, -у, м. (разм.).

Погаласка, чуткі, розныя размовы.

Дайшоў і да мяне гэты п.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

зало́ўка, -і, ДМ -ўцы, мн. -і, -ло́вак, ж.

Сястра мужа.

З. ў мяне вельмі добрая.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)