Ко́цікі ’раллёвая канюшына’ (ТС, Сл. паўн.-зах., Нар. лекс.). Параўн. коткі 1 (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

марскія коцікі

т. 10, с. 135

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

ко́цік

‘суквецце ў некаторых раслін’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. ко́цік ко́цікі
Р. ко́ціка ко́цікаў
Д. ко́ціку ко́цікам
В. ко́цік ко́цікі
Т. ко́цікам ко́цікамі
М. ко́ціку ко́ціках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

ко́цік², -а, мн. -і, -аў, м.

Суквецце з дробных кветачак у некаторых дрэвавых раслін, якое ападае пасля цвіцення.

Коцікі на вербах.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ко́цік

‘памянш. да кот; марская жывёліна’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. ко́цік ко́цікі
Р. ко́ціка ко́цікаў
Д. ко́ціку ко́цікам
В. ко́ціка ко́цікаў
Т. ко́цікам ко́цікамі
М. ко́ціку ко́ціках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

Во́лікі ’коцікі вярбы’ (Шатал.). Няясна, магчыма, памянш. ад вол (гл.); параўн. у семантычных адносінах коцікі (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

◎ Ко́цы ’трава, садраная пластом’ (ТС). Да коцікі (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

◎ Ко́ткі 1 ’канюшына пашавая’ (Нар. лекс.). Да кот©. Гл. коцікі, коцы.

◎ Ко́ткі 2 ’матавіла’ (Сцяшк.)· Да котг (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

БІПАЛЯ́РНАСЦЬ (ад бі... + грэч. polos полюс) у экалогіі, геаграфічнае пашырэнне жывых арганізмаў адзінага віду ў халодных і ўмераных шыротах абодвух паўшар’яў (напр., мідыі, акулы, анчоўсы, кількі, коцікі, кіты, сардзіны, вушастыя цюлені, шэрыя дэльфіны і інш.) і іх адсутнасць у трапічным поясе.

т. 3, с. 155

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

bazia

bazi|a

ж. коцік, каташок (суквецце);

~e wierzbowe — вербавыя коцікі

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)