брынча́ць, -чу́, -чы́ш, -чы́ць; незак.

Утвараць кароткія бразгатлівыя гукі.

Б. шыбы ў вокнах.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

брынча́ць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. брынчу́ брынчы́м
2-я ас. брынчы́ш брынчыце́
3-я ас. брынчы́ць брынча́ць
Прошлы час
м. брынча́ў брынча́лі
ж. брынча́ла
н. брынча́ла
Загадны лад
2-я ас. брынчы́ брынчы́це

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

брынча́ць несов. дребезжа́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

брынча́ць, ‑чу, ‑чыш, ‑чыць; незак.

Разм. Тое, што і брынкаць (у 1 знач.). Я ўсю дарогу не зводжу вачэй з пагнутага парожняга вядра, што брынчыць ззаду на дзедавым возе. Сачанка. Кроплі па даху брынчалі, Бегла дарогі рака. Лось.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

брынчэ́ць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. брынчу́ брынчы́м
2-я ас. брынчы́ш брынчыце́
3-я ас. брынчы́ць брынча́ць
Прошлы час
м. брынчэ́ў брынчэ́лі
ж. брынчэ́ла
н. брынчэ́ла
Загадны лад
2-я ас. брынчы́ брынчы́це

Крыніцы: dzsl2007, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

бра́зкаць

‘стукаць, брынчаць’

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. бра́зкаю бра́зкаем
2-я ас. бра́зкаеш бра́зкаеце
3-я ас. бра́зкае бра́зкаюць
Прошлы час
м. бра́зкаў бра́зкалі
ж. бра́зкала
н. бра́зкала
Загадны лад
2-я ас. бра́зкай бра́зкайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час бра́зкаючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

забрынча́ць і забрынчэ́ць, ‑чу, ‑чыш, ‑чыць; зак.

Пачаць брынчаць, брынчэць. // Брынкнуць. Зварухнуў [Міколка] нагой нейкую бляшанку па дарозе, і яна чыркнулася аб камень, забрынчэла. Лынькоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

трындзе́ць

‘брынчаць; несці бязглуздзіцу’

дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. трынджу́ трындзі́м
2-я ас. трындзі́ш трындзіце́
3-я ас. трындзі́ць трындзя́ць
Прошлы час
м. трындзе́ў трындзе́лі
ж. трындзе́ла
н. трындзе́ла
Загадны лад
2-я ас. трындзі́ трындзі́це
Дзеепрыслоўе
цяп. час трындзячы́

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

chatter​2 [ˈtʃætə] v.

1. балбата́ць, мало́ць языко́м

2. ля́скаць (зубамі ад холаду)

3. брынча́ць, бры́нкаць

4. шчабята́ць

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Трупне́ць 1 ‘бразгатаць, брынчаць (пра надтрэснуты посуд)’ (ТС; люб., Сл. ПЗБ). Каўзатыў ад трупнуць ‘стукнуць’, гл. трупаць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)