брынча́ць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. брынчу́ брынчы́м
2-я ас. брынчы́ш брынчыце́
3-я ас. брынчы́ць брынча́ць
Прошлы час
м. брынча́ў брынча́лі
ж. брынча́ла
н. брынча́ла
Загадны лад
2-я ас. брынчы́ брынчы́це

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)