лопнуць 1, ‑ну, ‑неш, ‑не;
1. Даць трэшчыну; трэснуўшы, разламацца, разадрацца.
2.
•••
лопнуць 2, ‑ну, ‑неш, ‑не;
Залапатаць крыламі (пра птушак).
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
лопнуць 1, ‑ну, ‑неш, ‑не;
1. Даць трэшчыну; трэснуўшы, разламацца, разадрацца.
2.
•••
лопнуць 2, ‑ну, ‑неш, ‑не;
Залапатаць крыламі (пра птушак).
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ставіць дзеяслоў | незакончанае трыванне
Размяшчаць, умацоўваць што-н. вертыкальна, у стаячым становішчы.
Прымушаць або памагаць каму-н. устаць, заняць дзе-н. месца стоячы.
Прызначаць на работу, прапаноўваць рабіць што-н.
Устанаўліваць, будаваць.
Змяшчаць на пэўнае месца, у пэўным становішчы.
У некаторых выразах: прыдаваць чаму-н. патрэбнае становішча, форму, прыводзіць у патрэбны стан.
Прыкладваць, накладваць з якой-н. мэтай.
Рабіць метку, знак на чым-н., пісаць, рысаваць, падпісваць.
Арганізоўваць, наладжваць.
Майстраваць, устанаўліваць.
У азартных гульнях: уносіць, укладваць у гульню (грошы).
Задаваць, прапаноўваць для выканання, абмеркавання.
пераноснае значэнне: Ствараць для каго-н. умовы, абставіны, прыводзіць у якое-н. становішча.
У спалучэнні з некаторымі назоўнікамі абазначае: лічыць чым-н., разглядаць як-н. што-н.
У спалучэнні з некаторымі назоўнікамі ўжыв. у знач. рабіць (тое, што абазначае назоўнік).
Нарыхтоўваць, складаючы якім-н. чынам.
|| закончанае трыванне: паставіць.
|| назоўнік: пастаноўка.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)
адкрыць, ‑крыю, ‑крыеш, ‑крые;
1. Тое, што і адчыніць.
2. Даць шырокія магчымасці для развіцця чаго‑н.
3. Арганізаваць, стварыць што‑н. і абвясціць пра пачатак дзейнасці яго.
4. Паслужыць пачаткам чаго‑н.; пачаць што‑н.
5. Абвясціць пра пачатак пасяджэння, вечара і пад.
6. Заўважыць, знайсці ў выніку экспедыцыі або навуковага даследавання нешта зусім новае або даўно забытае.
7. Зрабіць вядомым тое, што доўгі час скрывалася, утойвалася, было невядомым; раскрыць.
8. Заўважыць у кім‑, чым‑н. невядомыя да гэтага здольнасці, якасці.
•••
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ц
1.
2. (
3. (
4.
◊ ц. галав
вал
ц. г
ц. хлеб ды хл
п
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)
закрыць, ‑крыю, ‑крыеш, ‑крые;
1. Накрыць, прыкрыць чым‑н.
2. Засланіць сабой, зрабіць нябачным.
3. Скласці што‑н. раскрытае, разгорнутае.
4. Загарадзіць, перагарадзіць (уваход, выхад і пад.).
5. Спыніць работу, дзейнасць, існаванне (установы, прадпрыемства і пад.).
•••
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
трымаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае;
1. Узяўшы ў рукі (зубы, рот і пад.), не даваць выпасці.
2.
3. Прымушаць знаходзіцца, пакідаць дзе‑н. супраць волі, не выпускаць.
4. Мець у сябе, у сваёй уладзе; кіраваць кім‑, чым.
5.
6. Надаўшы чаму‑н. якое‑н. становішча, захоўваць яго на некаторы час.
7. Быць, служыць апорай чаму‑н.; падтрымліваць.
8. Аддаваць куды‑н. на які‑н. час; захоўваць дзе‑н.
9. Забяспечваць сродкамі на жыццё.
10.
11.
12. Мець кантакты з кім‑, чым‑н.
13.
14.
15. Утрымліваць, трымацца (пра мароз і пад.).
16. У спалучэнні з некаторымі назоўнікамі азначае: ажыццяўляць, выконваць, здзяйсняць тое, аб чым гаворыць назоўнік.
•••
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
налёт, ‑у,
1. Раптоўны ваенны ўзброены напад на каго‑, што‑н.
2. Напад з мэтай грабяжу, вобыску і пад.
3. Тонкі слой якога‑н. рэчыва, што асела ці з’явілася на паверхні чаго‑н.
4.
5. Колькасць налятанага часу або налятавай адлегласці.
6. Гнойнае ўтварэнне на якім‑н. органе або ране.
•••
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
стаўка 1, ‑і,
1. У азартных гульнях — сума грошай, якую ігрок ставіць на карту і якая ў выніку пройгрышу пераходзіць у
2. Размер заработнай платы; аклад.
3. Наменклатурная адзінка.
4.
5.
•••
стаўка 2, ‑і,
1. Месцазнаходжанне военачальніка і яго штаба.
2. Орган вярхоўнага галоўнакамандавання.
•••
стаўка 3, ‑і,
У выразе: вочная стаўка — адначасовы перакрыжаваны допыт асоб, якія прыцягваюцца па адной справе, для праверкі паказанняў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
умова, ‑ы,
1. Пісьмовая або вусная згода, дамоўленасць.
2. Афіцыйны дакумент.
3.
4.
5.
6. Прадпасылка, ад якой залежыць існаванне, ажыццяўленне чаго‑н.
7.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
stick2
2. (through) прак
3. прыкл
stick a stamp on a letter прыкл
4. infml зас
stick a flower in one’s hair зас
5. засяд
stick in the middle of a speech спын
stick in the mind/in the memory засяд
6. не адхіл
7. ста
stick at smth. уп
♦
stick to one’s resolve ста
stick to one’s post застав
stick to one’s word/promise трым
stick together infml трым
stick one’s neck out infml рызыкав
stick to one’s colours/guns infml ста
stick in one’s gizzard/stomach/craw infml замін
stick around
stick out
stick up
1. тырч
stick smth. up infml раб
stick up a bank агр
2. (for) выступ
stick up for oneself паста
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)