zsprechen

*

1.

vt (D)

1) прысуджа́ць (прэмію і г.д. каму-н.)

ihm wird grße Gedld zgesprochen — яго́ лі́чаць на́дта цярплі́вым чалаве́кам

2)

j-m Trost ~ — суцяша́ць каго́-н.

j-m Mut ~ — падбадзёрваць каго́-н.

2.

vi

1) (D) угаво́рваць (каго-н.)

j-m besänftigend ~ — супако́йваць каго́-н.

2)

dem ssen tüchtig ~ — е́сці з апеты́там

dem Glse [dem Wein] llzu sehr ~ — злоўжыва́ць спіртны́мі напо́ямі

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

überrschen

vt (mit D, durch A)

1) здзіўля́ць, ура́жваць (чым-н.)

ich war aufs ngenehmste überrscht — гэ́та было́ для мяне́ прые́мнай нечака́насцю

er überrschte uns durch sinen Besch — яго́ візі́т быў для нас нечака́насцю

ich lsse mich gern ~ — я люблю́ сюрпры́зы

2) заспе́ць зняна́цку

j-n bei frscher Tat ~ — заспе́ць каго́-н. на ме́сцы злачы́нства

3) вайск. ашаламі́ць, нане́сці нечака́ны ўда́р

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Übersicht

f -, -en

1) агля́д (über A – чаго-н.)

ine ~ über etw. gben* — даць агля́д чаго́-н.

2) від (über A – на што-н.)

3) гарызо́нт, кругагля́д

ine gewsse ~ hben — мець пэўны [даво́лі шыро́кі] кругагля́д

es fehlt ihm an ~ — у яго́ ву́зкі кругагля́д

sich (D) ine ~ verschffen — скла́сці сабе́ (агу́льнае) уяўле́нне (аб чым-н.)

die ~ verleren* — згубі́ць [стра́ціць] арыента́цыю

die ~ ist erschwrt — гэ́та абцяжа́рвае [ускладнце] арыента́цыю

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

usschlagen

*

1.

vt

1) выбіва́ць

2) (mit D) абіва́ць, абшыва́ць (чым-н.)

3) адхіля́ць, адмаўля́ць

j-m etw. ~ — рэ́зка адмо́віць каму́-н. у чым-н.

2.

vi

1) (h) брыка́цца

2) (s) распуска́цца (пра пупышкі)

3) (s) канча́цца

die Sche schlug zu sinem Gnsten aus — спра́ва павярну́лася на яго́ кары́сць

4) (s) прабіва́цца (пра полымя); выступа́ць на паве́рхню; мед. высыпа́ць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

spnnen

*

1.

vt

1) пра́сці

2) разм. заду́мваць, наду́мваць

Ränke ~ — пле́сці інтры́гі

2.

vi

1) выдумля́ць; вярзці́ лухту́

du spinnst wohl! — ты не ў сваі́м ро́зуме!

er spinnt mmer an inem Gednken — яго́ ўвесь час займа́е адна́ ду́мка

2) му́ркаць, мурэ́дкаць (пра ката)

◊ nichts ist so gut gespnnen, es kommt doch ndlich an die Snnen — ≅ шы́ла ў мяшку не схава́еш

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

nächst

1.

a (най)бліжэ́йшы, найкараце́йшы, са́мы блі́зкі, насту́пны, чарго́вы

in den ~en Jhren — у бліжэ́йшыя гады́

das ~e Mal — у насту́пны раз

bei ~er Gelgenheit — пры пе́ршым зру́чным вы́падку

der ~e Bste — пе́ршы сустрэ́чны, любы́, пе́ршы, хто пападзе́цца

2.

prp (D) каля́, паблі́зу, пасля́

~ dem Hause — каля́ [паблі́зу] до́ма

~ ihm — усле́д за ім, пасля́ яго́

3.

adv

am ~en — бліжэ́й за ўсё

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

gluben

1.

vt ве́рыць, меркава́ць, ду́маць

man sllte ~… — здава́лася б…

sich scher ~ — лічы́ць сябе́ ў бяспе́цы

2.

vi (an a) ве́рыць (у каго-н., у што-н.)

das glube ich schon — мярку́ю, што гэ́та так

j-m ~ — ве́рыць каму́-н.

er glaubt fest darn — ён упэўнены ў гэ́тым

◊ er muss [soll] darn ~ — разм. яму́ пры́йдзецца з гэ́тым (пры)міры́цца; яму́ кане́ц, яго́ пе́сня спе́та

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Last

f -, -en

1) цяжа́р, груз

2) цяжа́р, гнёт

j-m zur ~ fllen* — быць цяжа́рам каму́-н.; быць паста́ўленым у віну́ каму́-н.

j-m etw. zur ~ lgen — ста́віць у ві- ну́ каму́-н. што-н., вінава́ціць каго́-н. у чым-н.

ine ~ fiel ihm ab — у яго́ гара́ звалі́лася з плячэ́й

3) pl камерц. адлічэ́нні

zu ~en des Käufers — за кошт пакупніка́

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

lösen

1.

vt

1) развя́зваць

den Knten ~ — развяза́ць ву́зел

2) скасава́ць (дагавор)

3) раша́ць (задачу); выраша́ць (спрэчкі)

die Zwifel ~ — разагна́ць сумне́нні

4) хім. раствара́ць

5) браць (білет на цягнік і да т.п.)

2.

(sich)

1.

вайск. адрыва́цца, адыхо́дзіць, адступа́ць

2) (von D) расстава́цца (з кім-н.)

3) адмежава́цца, адарва́цца

4)

er löste sich aus der Erstrrung — здранцве́нне [аняме́нне] у яго́ прайшло́

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

бубні́ць, ‑ню, ‑ніш, ‑ніць; ‑нім, ‑ніце; незак., што і без дап.

Разм.

1. Біць у бубен; барабаніць. [Юрка:] — Нашто вы бубен дасталі? [Жыгунец:] — Бубніць пайду. Чорны. // Ствараць, утвараць гукі, падобныя да гукаў бубна. Аднастайна, сумотна бубніць дождж у шыбы акон. Шамякін.

2. перан. Гаварыць ціха, незразумела, манатонна. Таркевіч рабіў уражанне сярдзітага чалавека. Бровы яго пераважна былі нахмураны, ён меў звычай бубніць і прыгаворваць: «Ці гэта парадак?» Колас. Дастаўшы чыгунок ці якую варэйку, .. [Андрэй Данілавіч] адхопліваў гарачы кружок, заглядваў у пасудзіну і дабрадушна бубніў: «Ну, а тут што ёсць? Чаго нам тут накухарыла?» Ракітны. // Назойліва паўтараць адно і тое ж. — Печаны гад! І зямля іх такіх носіць. Усю дарогу мне бубніў, што вайне канец. С. Александровіч.

•••

Бубніць (сабе) пад нос — гаварыць вельмі ціха, незразумела.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)