яго́

займеннік, прыналежны, безасабовы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

яго́.

1. гл. ён.

2. займ. прынал. Які належыць яму.

Яго сям’я.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

яго́ мест.

1. личн. в род., вин. п., м. и ср. его́; см. ён, яно́1;

2. притяж. его́;

я. дом — его́ дом;

я ўжо прачыта́ў я. кні́гу — я уже́ прочита́л его́ кни́гу

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

яго́,

1. Р і В склон ад асабовых займеннікаў ён і яно. Вера разумела яго [Сымона] і спачувала яму. Зарэцкі.

2. У значэнні прыналежнага займенніка: які належыць яму. Яго сям’я. Яго кнігі. □ Яго [Навасада] мары ўвачавідкі ажыццяўляліся. Краўчанка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

яго́

1. займ асаб. родн. і він. скл, гл ён і яно́;

2. гл ягоны

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

«Францыск Скарына і яго час»

т. 16, с. 463

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

ё́н

займеннік, асабовы, 3-я асоба

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ё́н яна́ яно́ яны́
Р. яго́ яе́ яго́ і́х
Д. яму́ ё́й яму́ і́м
В. яго́ яе́ яго́ і́х
Т. і́м ё́й
ёю
і́м і́мі
М. і́м ё́й і́м і́х

Крыніцы: krapivabr2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

клінчава́ць

‘трымаць праціўніка на бліжняй дыстанцыі праз фіксацыю яго рук’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. клінчу́ю клінчу́ем
2-я ас. клінчу́еш клінчу́еце
3-я ас. клінчу́е клінчу́юць
Прошлы час
м. клінчава́ў клінчава́лі
ж. клінчава́ла
н. клінчава́ла
Загадны лад
2-я ас. клінчу́й клінчу́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час клінчу́ючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

наюда́шыць

‘напаклёпнічаць на каго-небудзь (наюдашыць на яго)’

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. наюда́шу наюда́шым
2-я ас. наюда́шыш наюда́шыце
3-я ас. наюда́шыць наюда́шаць
Прошлы час
м. наюда́шыў наюда́шылі
ж. наюда́шыла
н. наюда́шыла
Загадны лад
2-я ас. наюда́ш наюда́шце
Дзеепрыслоўе
прош. час наюда́шыўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

вы́паркаць

‘прымусіць каго-небудзь выйсці (выпаркаць яго з хаты); вышукаць што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. вы́паркаю вы́паркаем
2-я ас. вы́паркаеш вы́паркаеце
3-я ас. вы́паркае вы́паркаюць
Прошлы час
м. вы́паркаў вы́паркалі
ж. вы́паркала
н. вы́паркала
Загадны лад
2-я ас. вы́паркай вы́паркайце
Дзеепрыслоўе
прош. час вы́паркаўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)