яго - Пошук

яго́

займеннік, прыналежны, безасабовы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

яго́.

1. гл. ён.

2. займ. прынал. Які належыць яму.

Яго сям’я.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

яго́ мест.

1. личн. в род., вин. п., м. и ср. его́; см. ён, яно́ ¹;

2. притяж. его́;

я. дом — его́ дом;

я ўжо прачыта́ў я. кні́гу — я уже́ прочита́л его́ кни́гу

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

яго́,

1. Р і В склон ад асабовых займеннікаў ён і яно. Вера разумела яго [Сымона] і спачувала яму. Зарэцкі.

2. У значэнні прыналежнага займенніка: які належыць яму. Яго сям’я. Яго кнігі. □ Яго [Навасада] мары ўвачавідкі ажыццяўляліся. Краўчанка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

яго́

1. займ. асаб. родн. і він. скл., гл. ён і яно́;

2. гл. ягоны

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

«Аб пераадоленні культу асобы і яго вынікаў» (пастанова) 4/167; 10/32

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

«Францыск Скарына і яго час»

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

ё́н

займеннік, асабовы, 3-я асоба

Крыніцы: krapivabr2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Дагавор аб забароне размяшчэння на дне мораў і акіянаў і ў яго нетрах ядзернай зброі і іншых відаў зброі масавага знішчэння 1971 9/69

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

клінчава́ць

‘трымаць праціўніка на бліжняй дыстанцыі праз фіксацыю яго рук’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Verbum