Verbum

Клю́нуць ₁ ’дзеўбануць’ (Др.-Падб.). Гл. кляваць.

Клю́нуць ₂ ’выпіць гарэлкі, віна, напіцца да ап’янення’ (ТСБМ, Мат. Гом.). Гл. кляваць і клюкаць ₂.

Клю́нуць ₃ ’схапіць прынаду (пра рыбу)’ (ТСБМ). Гл. кляваць. Клюнуць на вудачку — ’паддацца на хітрасць’ (Юрч. Фраз. 2).