Прымо́л ’круты бераг ракі’, прымо́лісты ’круты, абрывісты’ (
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Прымо́л ’круты бераг ракі’, прымо́лісты ’круты, абрывісты’ (
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Стоўб 1 ‘калона, слуп’ (
Стоўб 2 ‘здвоены след зайца (у мове паляўнічых)’: заец завернуўса да тым следам назад — ето стоўб (
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Суд ’орган для разгляду судовых спраў’, ’судовы працэс’, ’думка, меркаванне’ (
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
to
Iтое;
1. то; дык;
2. жа (ж), ну і; так; ну;
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
вярну́ць 1, вярну, вернеш, верне;
1. Аддаць узятае.
2. Атрымаць назад што‑н. затрачанае, зрасходаванае.
3. Прымусіць або ўгаварыць вярнуцца назад.
•••
вярну́ць 2, вярну, вернеш, верне;
1. Мяняць напрамак руху, паварочваць.
2. Нахіляць, валіць на бок, пераварочваць.
3.
4.
5.
6. Рухацца, падаць, узнімацца суцэльнай плынню.
•••
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
адпусці́ць, ‑пушчу, ‑пусціш, ‑пусціць;
1. Дазволіць каму‑н. пайсці, паехаць ці адлучыцца.
2.
3. Перастаць стрымліваць, сціскаць; выпусціць з рук.
4.
5.
6.
7.
8.
•••
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ко́рань, ‑я;
1. Падземная частка расліны, пры дапамозе якой яна замацоўваецца ў зямлі і атрымлівае пажыўныя рэчывы.
2. Частка зуба, ногця, воласа і пад., якая знаходзіцца ў целе.
3.
4. Асноўная частка слова (без суфікса і прыстаўкі), якая
5. Матэматычная велічыня, якая пры ўзвядзенні яе ў пэўную ступень дае даны лік.
•••
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
перацягну́ць, ‑цягну, ‑цягнеш, ‑цягне;
1.
2.
3.
4.
5.
6.
7.
8.
9.
10.
11.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
свяці́цца, свячуся, свецішся, свеціцца;
1. Выпраменьваць святло.
2. Зіхацець, блішчаць пад уздзеяннем святла.
3.
4.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
узве́сці, ‑вяду, ‑вядзеш, ‑вядзе; ‑вядзём, ‑ведзяце, ‑вядуць;
1. Ведучы, дапамагчы або заставіць узысці, падняцца наверх чаго‑н.
2. Прывесці зброю ў гатовае да выстралу становішча.
3. Збудаваць, пабудаваць, паставіць.
4.
5.
6. У матэматыцы — памножыць які‑н. лік (або алгебраічны выраз) на той самы лік (або выраз) указаную колькасць разоў.
•••
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)