Verbum

анлайнавы слоўнік

going

[ˈgouɪŋ]

adj.

1) бягу́чы, цяпе́рашні

the going interest rate — цяпе́рашні, бягу́чы працэ́нт

2) прыво́дзіць у рух

to set the clock (the engine) going — заве́сьці гадзі́ньнік (мато́р)

get going, informal – пачына́ць рабі́ць не́шта, бра́цца за спра́ву

goings — учы́нкі або́ паво́дзіны pl. only

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

tangle

[ˈtæŋgəl]

v.t.

1) блы́таць, зблы́тваць (ні́ткі)

2) заблы́тваць; зьбіва́ць з панталы́ку

v.i.

1) заблы́твацца

2) бі́цца, свары́цца

1) не́шта заблы́танае

2) блытані́на f.

a tangle of contradictory statements — блытані́на супярэ́члівых выка́званьняў

3) ку́длы pl., скудла́чаныя валасы́

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

or [ɔ:, ə] conj. ці, або́, альбо́;

Is he going or not? Дык ён ідзе ці не?;

for a day or two на па́ру дзён, на дзень-другі́;

without help or advice без пара́ды і (без) дапамо́гі;

or so прыблі́зна, не́шта каля́ (гэ́тага);

It costs 10 pence or so. Гэта каштуе каля дзесяці пенсаў;

or else а то (іна́чай), іна́кш;

Hurry up or else we’ll be late. Хутчэй, а то спознімся.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

капа́цца несов.

1. в разн. знач. копа́ться; (искать, перебирать — ещё) ры́ться;

дзе́ці капа́юцца ў пяску́ — де́ти копа́ются в песке́;

к. ў агаро́дзе — копа́ться в огоро́де;

сыры́ пясо́к лёгка капа́ецца — сыро́й песо́к легко́ копа́ется;

вы не́шта до́ўга капа́ецеся — вы что-то до́лго копа́етесь;

к. ў папе́рах — копа́ться (ры́ться) в бума́гах;

2. страд. ры́ться; копа́ться; см. капа́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

Жвялі́ць ’бяззуба, комкаючы есці’ (мсцісл., Юрч. Сін., 80), жвяль, жвель ’выклічнік пра павольную яду’ (мсцісл., Нар. лекс., 175). В.-луж. zwalić ’гаварыць глупства’, славен. žveljáti ’есці марудна, перажоўваючы; нешта рабіць марудна’, серб.-харв. жва̀лити ’зацягваць цуглі; слінявіць, трымаючы ў губах (напр., люльку)’, балг. дыял. жваля ’перажоўваць’, жви́лим ’церці; піць’. Параўн. літ. žvelgseti ’многа гаварыць’ (Шырвід), лат. zvalkšét ’балбатаць, рабіць гук (пра падзенне прадмета і інш.)’ (Мюленбах-Эндзелін). У корані адлюстроўваецца, відаць, тое ж *žьv‑, што і ў жаваць (гл.), але адбывалася і кантамінацыя з гукапераймальным *žv‑ (параўн. жвякаць), прычым аснова ўтвараецца з рознымі галоснымі (a‑, ‑ě‑, ‑i‑) і зычным ‑l‑ (дэтэрмінатывам?).