пришиби́ть сов.

1. (убить) прост. забі́ць;

2. (ушибить) прыбі́ць, уда́рыць;

3. (привести в угнетённое состояние) перен., разг. прыгне́сці.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

пино́к разг. штуршо́к, -шка́ м., уда́р, -ру м., вы́спятак, -тка м.;

дать пинка́ штурхну́ць (уда́рыць) наго́й, даць вы́спятка.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

Мэкнуць ’ударыць’ (гор., Мат. Маг.). Да шмя́кнуць (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

wyrznąć

зак.

1. выразаць, высекчы;

2. разм. стукнуць, ударыць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

гва́знуць, ‑ну, ‑неш, ‑не; зак., каго-што.

Абл. З сілай стукнуць, ударыць каго‑, што‑н. Жалезным абручом здушыў .. [вораг] Гамыру, ускінуў на вышыню плячэй ды так гвазнуў аб зямлю, што ў Гамыры ўсё пацямнела ў вачах. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

◎ Лізану́ць ’сцебануць, лупцануць’ (Янк., II, Маг., Нас.), лізнуць ’тс’ (беласт., Сл. паўн.-зах.), ’ударыць’ (Касп.) развілося ў выніку пераносу значэння дзеяслова лізаць (гл.) ’лёгка датыкацца’. Бел.-рус. ізалекса, параўн. пск., цвяр., смал. лизануть ’ударыць чымсьці гібкім’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Паласну́ць ’моцна ударыць, пакінуўшы след, рану (звычайна чым-н. рэжучым)’ (ТСБМ, Мядзв., Др.-Падб., Юрч.). Рус. полосну́ть ’ударыць нажом’. Гараеў (Доп., 2, 29) і Кіпарскі (ВЯ, 1956, 5, 136) узводзяць да паласа (гл.) (гл. яшчэ Фасмер, 3, 315).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

спля́жыць, -жу, -жыш, -жыць; -жаны; зак.

1. Сапсаваць што-н.; разбурыць, зруйнаваць.

Горад спляжылі ўшчэнт.

С. добрую касу.

2. што. Пра лес: вынішчыць, ссячы (разм.).

Будавалі дарогу і спляжылі ўвесь бярэзнік.

3. што. Вытаптаць, стаптаць; затаптаць, забрудзіць (разм.).

Каровы спляжылі жыта.

Усю пасцель спляжылі.

4. каго і без дап. Ударыць, пабіць (разм., груб.).

С. кіем па спіне.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

Вальтану́ты ’ненармальны’ (З нар. сл.). Да *вальтануць ’ударыць токам’ < вольт.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

плашмя́ нареч. пла́зам;

упа́сть плашмя́ упа́сці пла́зам; (навзничь) дагары́; (на грудь) ніц, ні́цма;

уда́рить плашмя́ са́блей уда́рыць пла́зам ша́бляй.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)