глушану́ць

‘прыглушыць, ударыць каго-небудзь; ударам па лёдзе або падводным выбухам давесці рыбу да стану здранцвення’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. глушану́ глушанё́м
2-я ас. глушане́ш глушаняце́
3-я ас. глушане́ глушану́ць
Прошлы час
м. глушану́ў глушану́лі
ж. глушану́ла
н. глушану́ла
Загадны лад
2-я ас. глушані́ глушані́це
Дзеепрыслоўе
прош. час глушану́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)