Verbum

уда́рыць

1. schlágen* vt (чым-н. mit D), éinen Hieb [Schlag] versétzen (каго-н. D);

уда́рыць каго-н. j-n schlágen*;

уда́рыць наго́й mit dem Fuß tréten*;

уда́рыць кі́ем mit éinem Stock schlágen*;

уда́рыць па стале́ auf den Tisch háuen;

мала́нка ўда́рыла ў дрэ́ва der Blitz hat in den Baum éingeschlagen;

уда́рыць у бу́бен trómmeln vi, die Trómmel schlágen*;

2. (раптоўна атакаваць) jäh ángreifen*;

3. вайск. (пра снарад) áufschlagen* vi (s);

уда́рыць у штыкі́ mit der blánken Wáffe vórstoßen* [vórstürzen];

◊

уда́рыць у галаву́ (пра віно) zu [in den] Kopf stéigen*;

не ўда́рыць у гразь тва́рам разм. sich nicht blamíeren [blóßstellen];

уда́рыць па рука́х (пры дамове) éinschlagen* vi, mit Hándschlag bekräftigen;

уда́рыць па кішэ́ні разм. ≅ ein Loch in den Béutel réißen*;

уда́рыць па бюракраты́зме gégen den Bürokratísmus éinschreiten* [vórgehen*]

ша́хнуць разм. (zu Bóden) schméttern vt; éinen Hieb versétzen (каго-н. D) (ударыць)

улупі́ць разм. (загрэць, ударыць) eins überzíehen*, eins versétzen (каго-н. D); éinen stárken Schlag versétzen

гонг м. Gong m -s, -s;

уда́рыць у гонг góngen vi;

гу́кі гонга Góngschläge pl

сту́кнуць

1. póchen vi, klópfen vi;

2. (ударыць) stóßen* vt, schlágen* vt; éine lángen (каго-н. D) (разм.)

уджгну́ць разм.

1. (укусіць, ужаліць – пра насякомых) stéchen* vt;

2. (ударыць) schlágen* vt; péitschen vt (пугай і г. д.)