Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
бастава́ць, ‑тую, ‑туеш, ‑туе; незак.
Арганізавана спыняць працу з мэтай дамагчыся ад капіталістычных прадпрыемцаў або ўрада задавальнення эканамічных або палітычных патрабаванняў. Той самай зімы, пад вясну, на хімічнай фабрыцы, у горадзе, баставалі рабочыя.Чорны.//перан.Разм. Выказваючы сваё незадавальненне чым‑н., адмаўляцца ад ўдзелу ў якой‑н. рабоце.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
bate
I[beɪt]
v.t.
спыня́ць; зьмянша́ць; стры́мваць
with bated breath — затаі́ўшы дух
II[beɪt]
v.t.
маха́ць кры́ламі
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
cease[si:s]v.fmlспыня́ць, спыні́ць;
cease to exist пераста́ць існава́ць;
cease making smth. спыні́ць вы́пуск чаго́-н.;
Cease fire! Спыніць страляніну!
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
галасава́ць, ‑сую, ‑суеш, ‑суе; незак.
1. Удзельнічаць у галасаванні; падаваць голас за каго‑, што‑н. (у час выбараў, пры вырашэнні якога‑н. пытання). Галасаваць за праект пастановы.
2.каго-што. Ставіць на галасаванне; выбіраць, рашаць шляхам галасавання. Галасаваць рэзалюцыю. Галасаваць кожнага кандыдата асобна.
3.Разм.Спыняць машыну ўзняццем рукі. Галасаваць на дарозе.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
przerywać
przerywa|ć
незак.
1. перапыняць; спыняць;
~ć komu w pół słowa — спыняцькаго на паўслове;
~ć ciążę — перапыняць цяжарнасць; рабіць аборт (спарон);
silnik przerywać — матор глухне;
2. прарываць
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
cease
[si:s]
v.
1) спыня́ць (-ца); перастава́ць
2) Obsol. паме́рці
3) затры́мваць
Cease fire! — Спыні́ць страляні́ну!
•
- without cease
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
Тармазі́ць ’запавольваць, спыняць рух’ (ТСБМ, Некр. і Байк.), тормозі́ті ’тс’ (Вруб.), тормозі́ць ’хваляваць, парушаць; уплываць на нармальную працу’ (КСТ), тормозова́ць ’тузаць, тармасіць’ (ТС); сюды ж то́рмаз ’механізм для тармажэння’ (ТСБМ, Некр. і Байк.), тормаза́ ’непаседа’ (в.-дзв., Сл. ПЗБ), тармазы́ ’падрэзы (у санях)’ (лудз., Сл. ПЗБ). Параўн. рус.тормози́ть ’запавольваць, спыняць рух’, дыял.тормози́ть ’гаварыць глупствы, несці лухту’, тормози́ться ’хвалявацца, непакоіцца’, серб.-харв.тр̀мизати ’рухацца, кранацца’, балг.тормо́зя ’затрымліваць развіццё, перашкаджаць’, ’гнясці, прыгнятаць’ (маральна). Словы без пэўнай этымалогіі. Тэхнічны тэрмін выводзяць з грэч.τορμος ’устаўленае ў адтуліну; дзірка з затычкай, цвіком, калочкам’ (сумніўна, гл. Трубачоў, Дополн., 4, 84) або з цюрк.turmaz ’падкладка пад калёсы арбы’ (там жа), што, відаць, запазычана з рускай мовы. Дзеясловы з больш шырокай семантыкай Куркіна (Этимология–1974, 44–45) збліжае з *tьrm‑ з пашыральнікам ‑z‑, што ўрэшце да і.-е.ter‑ са значэннем ’церці’. Няпэўна; цяжка семантычна адмежаваць ад тармасіць (гл.), параўн. і польск.дыял.termożyć ’марудзіць, траціць час’.