спыня́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. спыня́ю спыня́ем
2-я ас. спыня́еш спыня́еце
3-я ас. спыня́е спыня́юць
Прошлы час
м. спыня́ў спыня́лі
ж. спыня́ла
н. спыня́ла
Загадны лад
2-я ас. спыня́й спыня́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час спыня́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

спыня́ць несов.

1. (прекращать движение) остана́вливать;

2. (сдерживать, запрещать что-л.) прекраща́ть, остана́вливать, прерыва́ть, пресека́ть;

3. перен. (внимание, взгляд и т.п. на ком-, чём-л.) остана́вливать;

4. (лошадь) оса́живать, остана́вливать;

1-4 см. спыні́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

спыня́ць, ‑яю, ‑яеш, ‑яе.

Незак. да спыніць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

спыні́ць, спыню́, спы́ніш, спы́ніць; спы́нены; зак.

1. каго-што. Затрымаць рух, ход, працу каго-, чаго-н., не даць магчымасці рухацца каму-, чаму-н.

Вінцэсь спыніў крокі.

С. канвеер.

2. што. Стрымаць, забараніць што-н.

С. бойку свавольнікаў.

С. распаўсюджванне хлусні.

3. перан., што на кім-чым. Затрымаць увагу на кім-, чым-н., накіраваць на каго-, што-н., засяродзіць на кім-, чым-н. (погляд, позірк); прыйсці да якога-н. рашэння, спыніць свой выбар на кім-, чым-н.

С. свой выбар на маладым спецыялісце.

|| незак. спыня́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е.

|| наз. спыне́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прекраща́ть несов. спыня́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

супыня́ць несов., см. спыня́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

бастава́ць, -ту́ю, -ту́еш, -ту́е; -ту́й; незак.

Арганізавана спыняць працу з мэтай дабіцца выканання якіх-н. патрабаванняў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ліквідава́цца, 1 і 2 ас. звычайна не ўжыв., -ду́ецца; зак. і незак.

Спыніць (спыняць) сваю дзейнасць.

Установа ліквідуецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

спыне́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. спыняць — спыніць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сто́парыць, ‑ру, ‑рыш, ‑рыць; незак.

1. што. Спыняць ход, дзейнасць (механізма, машыны і пад.). // перан. Разм. Затрымліваць ход, развіццё чаго‑н. Стопарыць справу.

2. Спыняцца, спыняць сваю дзейнасць (пра машыну, механізм).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)