спелы назоўнік | ніякі род

  1. Які паспеў, выспеў, стаў прыгодным для ўжывання.

    • С. яблык.

  2. пераноснае значэнне: Які дасягнуў вопытнасці, майстэрства (пра музыканта, артыста, мастака і пад.).

  3. пераноснае значэнне: Дасканалы, грунтоўна абдуманы; закончаны.

    • Спелыя думкі.

|| закончанае трыванне: спеласць.

  • Ідэйная с.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

◎ Падпі́нкі ’сорт позніх яблык’ (Сцяшк. Сл.). Відаць, з пепінка (гл.) < пепін шаф рапны ’тс’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

чарвівы, ‑ая, ‑ае.

Паточаны чарвямі, з чарвямі ўнутры. Чарвівы яблык. Чарвівы грыб. ▪ Такі ж удалы гарох! Стручны, белы, чысты — ніводнага стручка чарвівага. Крапіва.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

наадбіраць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., чаго.

1. Адабраць, захапіць сілаю многа чаго‑н.

2. Адабраць з аднастайных прадметаў значную колькасць чаго‑н. Наадбіраць спелых яблык.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

apple

[ˈæpəl]

n.

я́блык -а m.

•

- apple of discord

- apple of the eye

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

pare

[per]

v.

1) абраза́ць, зраза́ць; абіра́ць (бу́льбіну, я́блык)

2) адраза́ць

•

- pare down

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

падгні́сці сов., в разн. знач. подгни́ть;

слуп ~ні́ў — столб подгни́л;

я́блык ~ні́ў — я́блоко подгни́ло

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

панамочваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што і чаго.

1. Намачыць усё, многае або ўсіх, многіх. Панамочваць каноплі.

2. Мочачы, прыгатаваць многа чаго‑н. Панамочваць яблык.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Paradíesapfel

m -s, -äpfel

1) ра́йскі я́блык

2) памідо́р, тама́т

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

абдзяўбці, ‑дзяўбу, ‑дзяўбеш, ‑дзяўбе; ‑дзяўбём, ‑дзеўбяце; зак., што.

Абкляваць; клюючы, зрабіць паверхню няроўнай. Шпакі абдзяўблі яблык. // Разм. Паадбіваць што‑н. ад чаго‑н. Абдзяўбці лёд у калодзежы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)