ЛА́ВА,

даўні від бел. нар. мэблі. Масіўная доўгая шырокая дошка, замацаваная на калодках ці ножках. У хаце звычайна былі 2 нерухомыя Л. ўздоўж сцен, якія сыходзіліся на покуці. Л. маглі мець спінку (з адной дошкі ці наборную), часам упрыгожаную разьбой. З канца 19 ст. Л. саступіла месца рухомай мэблі (канапам, крэслам і інш.) і часта выкарыстоўвалася разам з ёй. У наш час амаль выйшла з ужытку.

т. 9, с. 84

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

hoar

[hɔr]

1.

adj.

1) бе́лы, шэ́ра-бе́лы

2) сівы́; стары́; да́ўні, стараве́чны

2.

n.

1) сівізна́ f.

2) шэ́рань f.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

дапато́пны

1. (вельмі даўні) frühgeschichtlich, vórweltlich; vórsintflutlich;

2. разм. (састарэлы); жарт., іран. vórsintflutlich; von Ánno dázumal;

дапато́пны ўбор áltmodische Kléidung [Tracht];

дапато́пныя по́гляды veráltete [vórsintflutliche] Ánsichten

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

баламу́тны, ‑ая, ‑ае.

Разм.

1. Неспакойны, здатны на розныя штукі. Андрэйчыкаў Хведар, трактарыст і надта баламутны хлопец, выпрасіў у Васіля казыркастую флоцкую фуражку — даўні падарунак яму ад марака, стрыечнага брата. М. Стральцоў.

2. Падманлівы, спакуслівы. [Ала] страляла ў кожнага баламутным зіркам і тут жа.. нявінна апускала павекі. Карпаў.

3. Галаваломны, цяжкі. Баламутная работа.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

се́дня, ‑і, ж.

Разм. Дзеянне і стан паводле знач. дзеясл. сядзець. Мы яшчэ не сагрэліся пасля седні ў ельніку, і цяпер у нас ні ў кога не трапляў зуб на зуб. Пташнікаў. Зноў маладзік з нябеснай седні Прасунуў рожкі праз вазон, І пахне ноч духмяным сенам, І сніцца добры даўні сон... Камейша.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

dateless

[ˈdeɪtləs]

adj.

1) бяз да́ты, недатава́ны

2) бяско́нцы; бязьме́жны

3) спрадве́чны, адве́чны, да́ўны, да́ўні

from dateless usage — адве́чна ўжыва́ны

4) заўсёды актуа́льны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

генера́л-бас

(ням. Generalbass, ад іт. basso generale = лічбавы бас)

даўні спосаб лічбавага абазначэння ў нотным пісьме акордаў, калі лічбы ставіліся пад самай нізкай басовай партыяй.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

◎ Ня́ўкаць ’мяўкаць’ (Сл. ПЗБ; лін., Шатал.; Мат. Маг.); укр. нявкати ’мяўкаць; крычаць (пра саву)’, рус. нявкать, нявгать ’мяўкаць; плакаць, хныкаць’, славен. njȃvkati ’мяўкаць’ серб.-харв. тьаўкати, крњаўкати ’тс’. Гукапераймальнае, роднаснае літ. niaukti, kniaūkti ’тс’. Зыходнае пяў разглядаецца як даўні дублет мяў (Бязлай, 2, 225), гл. мяўкаць, курмяўкаць (апошняе безпадстаўна разглядаецца як балтызм, параўн. прыведзеную вышэй паўднёваславянскую паралель), няўчыць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

dawny

dawn|y

1. даўні; былы; стары; мінулы; папярэдні;

~a firma — старая фірма;

~e czasy — былыя (старыя) часы;

od (z) dawien ~a — спакон веку; спрадвеку;

2. старадаўні; даўні;

po ~emu — па-старому; па-ранейшаму;

~e dzieje — старая гісторыя

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

старасве́тчына ж.

1. (час) álte Zéiten pl;

у старасве́тчыну in álten [úralten] Zéiten; Ánno dázumal (разм. надта даўні);

2. (старыя рэчы) Antiquität f -, -en, álte [antíke] Dínge pl

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)