Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
да́ўні да́вний, давни́шний;
◊ спра́ва ~няя — де́ло про́шлое;
у часы́ ~нія — во вре́мя о́но;
з ~ніх часо́ў, з ~няй пары́ — с да́вних пор
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
да́ўні, ‑яя, ‑яе.
1. Які быў, існаваў, адбыўся даўно, задоўга да цяперашняга часу; старадаўні. Даўнія часы. Даўнія парадкі. □ Пра даўні паход Ермака Хлапцы заспявалі ў вагоне.Аўрамчык.// Які існуе даўно, з даўняй пары. Даўні звычай. □ Дацэнт і Валіна маці, як пасля дазнаўся Міхась, былі даўнія знаёмыя.Шахавец.Ужо некалькі гадоў .. [стары] не выходзіў з дому, прыкуты да месца даўняй хваробай.Самуйлёнак.
2.узнач.наз.да́ўняе, ‑яга, н. Час, падзеі, якія папярэднічалі сучаснаму; мінулае. Успомнілася ўсё даўняе, мінулае.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
да́ўні (які адбыўся даўно) éinstig; von álters her; längst vergángen; längst gewésen; weit zurückliegend;
з да́ўніяй пары́ von álters her; von jéher; seit jéher; seit úralten Zéiten; seit eh und je
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
Да́ўні, даўно́ (БРС). Рус.да́вний, укр.да́вній, польск.dawny, чэш.dávný, dávní, серб.-харв.да́ван, ст.-слав.давьнъ. Прасл.*davьnъ ’даўні’ утварэнне ад асновы *davě ’нядаўна; сёння раніцай; раней; даўно’ і г. д. (гл. у Трубачова, Эт. сл., 4, 198). Параўн. ст.-інд.dáviya‑ ’далей’, лац.dū‑r‑are ’вытрымліваць, працягвацца’, грэч.δηρόν ’доўга’ і г. д. Гл. Фасмер, 1, 480–481; Бернекер, 1, 181; Трубачоў, там жа.