да́ўні, -яя, -яе.

1. Які быў, адбыўся даўно.

Прыгадаўся д. выпадак.

2. Які існуе здаўна.

Даўняе знаёмства.

Справа даўняя — ужо не мае значэння.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

да́ўні

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. да́ўні да́ўняя да́ўняе да́ўнія
Р. да́ўняга да́ўняй
да́ўняе
да́ўняга да́ўніх
Д. да́ўняму да́ўняй да́ўняму да́ўнім
В. да́ўні (неадуш.)
да́ўняга (адуш.)
да́ўнюю да́ўняе да́ўнія (неадуш.)
да́ўніх (адуш.)
Т. да́ўнім да́ўняй
да́ўняю
да́ўнім да́ўнімі
М. да́ўнім да́ўняй да́ўнім да́ўніх

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

да́ўні да́вний, давни́шний;

спра́ва ~няя — де́ло про́шлое;

у часы́ ~нія — во вре́мя о́но;

з ~ніх часо́ў, з ~няй пары́ — с да́вних пор

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

да́ўні, ‑яя, ‑яе.

1. Які быў, існаваў, адбыўся даўно, задоўга да цяперашняга часу; старадаўні. Даўнія часы. Даўнія парадкі. □ Пра даўні паход Ермака Хлапцы заспявалі ў вагоне. Аўрамчык. // Які існуе даўно, з даўняй пары. Даўні звычай. □ Дацэнт і Валіна маці, як пасля дазнаўся Міхась, былі даўнія знаёмыя. Шахавец. Ужо некалькі гадоў .. [стары] не выходзіў з дому, прыкуты да месца даўняй хваробай. Самуйлёнак.

2. у знач. наз. да́ўняе, ‑яга, н. Час, падзеі, якія папярэднічалі сучаснаму; мінулае. Успомнілася ўсё даўняе, мінулае.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Да́ўні, даўно́ (БРС). Рус. да́вний, укр. да́вній, польск. dawny, чэш. dávný, dávní, серб.-харв. да́ван, ст.-слав. давьнъ. Прасл. *davьnъдаўні’ утварэнне ад асновы *davě ’нядаўна; сёння раніцай; раней; даўно’ і г. д. (гл. у Трубачова, Эт. сл., 4, 198). Параўн. ст.-інд. dáviya‑ ’далей’, лац. dū‑r‑are ’вытрымліваць, працягвацца’, грэч. δηρόν ’доўга’ і г. д. Гл. Фасмер, 1, 480–481; Бернекер, 1, 181; Трубачоў, там жа.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

да́ўні-прада́ўні

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. да́ўні-прада́ўні да́ўні-прада́ўняя да́ўні-прада́ўняе да́ўні-прада́ўнія
Р. да́ўні-прада́ўняга да́ўні-прада́ўняй
да́ўні-прада́ўняе
да́ўні-прада́ўняга да́ўні-прада́ўніх
Д. да́ўні-прада́ўняму да́ўні-прада́ўняй да́ўні-прада́ўняму да́ўні-прада́ўнім
В. да́ўні-прада́ўні (неадуш.)
да́ўні-прада́ўняга (адуш.)
да́ўні-прада́ўнюю да́ўні-прада́ўняе да́ўні-прада́ўнія (неадуш.)
да́ўні-прада́ўніх (адуш.)
Т. да́ўні-прада́ўнім да́ўні-прада́ўняй
да́ўні-прада́ўняю
да́ўні-прада́ўнім да́ўні-прада́ўнімі
М. да́ўні-прада́ўнім да́ўні-прада́ўняй да́ўні-прада́ўнім да́ўні-прада́ўніх

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

даўні, даўнішні, стары, застарэлы, старадаўні, старажытны, незапамятны, незапомны, архаічны

Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)

да́ўнішні, см. да́ўні

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

да́вний да́ўні;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

незапа́мятны -ая, -ае.

Вельмі даўні, аддалены ў часе.

З незапамятных часоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)