czynność

czynnoś|ć

ж.

1. дзейнасць; занятак; справа;

2. функцыянаванне; дзеянне; актыўнасць;

zawiesić ~ci — спыніць дзейнасць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

дро́бязны

1. (незначительный, ничтожный) пустяко́вый, пустя́чный; ме́лочный; грошо́вый;

~ная спра́ва — пустяко́вое (пустя́чное) де́ло;

~ныя фа́кты — ме́лочные фа́кты;

~ныя разлі́кі — грошо́вые расчёты;

2. ме́лочный;

д. чалаве́к — ме́лочный челове́к;

3. педанти́чный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

мо́кры, ‑ая, ‑ае.

1. Насычаны вільгаццю; сыры; проціл. сухі. Мокры снег. □ Мокрае адзенне і рухацца перашкаджала і ўніз цягнула. Маўр. Ля кастроў гаманілі хлопцы, сохла мокрая вопратка. Брыль. // Пакрыты вільгаццю. На мокрай траве, на лістах алешніку буйнымі кроплямі зіхаціць раса. В. Вольскі. Уважна слухала Агапа чытанне, і слёзы часта рабілі мокрым яе твар. Мурашка. // Потны. З кабінета першага сакратара выляталі па адным чырвоныя і мокрыя ад поту старшыні адсталых калгасаў. Шамякін.

2. Разм. Дажджлівы, сыры (пра надвор’е). Мокрая вясна. □ Нават у мокры год жыта тут слабее бывае. Крапіва. Ноч была мокрая, чорная. Зарэцкі.

•••

Вочы на мокрым месцы гл. вока.

Мокрае месца застанецца гл. месца.

Мокрая курыца гл. курыца.

Мокрая справа гл. справа.

Мокры, хоць выкруці — вельмі мокры.

Як мокрае гарыць — вельмі марудна (рабіць што‑н., робіцца што‑н.).

(Як) мокрая варона гл. варона.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

тёмный в разн. знач. цёмны;

тёмная ночь цёмная ноч;

тёмные во́лосы цёмныя валасы́;

тёмная вода́ мед. цёмная вада́;

тёмный смысл цёмны сэнс;

тёмное де́ло цёмная спра́ва;

све́тлые и тёмные воспомина́ния све́тлыя і цёмныя ўспамі́ны;

тёмные си́лы цёмныя сі́лы;

◊

темны́м-темно́ цёмна-цёмна, цямню́сенька;

тёмный лес цёмны лес;

темна́ вода́ во о́блацех книжн. цёмная спра́ва, нічо́га не я́сна.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Áufschub

m -(e)s, -schübe адтэрміно́ўка; падо́ўжанне (тэрміну)

die Sáche léidet [dúldet] kéinen ~ — спра́ва не це́рпіць адкла́ду

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

hínken

vi

1) кульга́ць, чыкільга́ць

2) не ісці́ на лад

es hinkt damít — спра́ва не ла́дзіцца

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

ábgetan

a

1) зако́нчаны, заве́ршаны

éine ~e Sáche — вы́рашаная спра́ва, вы́рашанае пыта́нне

2) даве́дзены да гале́чы

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

point​1 [pɔɪnt] n.

1. спра́ва, пыта́нне; гало́ўнае, сэнс, значэ́нне, су́тнасць, (характэрная) ры́са;

miss the point не зразуме́ць сэ́нсу;

that’s just the point сапраўды́, (вось) і́менна, у тым вось (якра́з) і спра́ва;

that’s not the point спра́ва не ў гэ́тым

2. кро́пка, пункт, дзяле́нне шкалы́;

the boiling/freezing point кро́пка кіпе́ння/замярза́ння

3. пункт, ме́сца;

a point of departure пункт адпраўле́ння

4. мо́мант;

at this point у гэ́ты мо́мант;

She’s on the point of leaving. Яна збіраецца пайсці;

at/on the point of death пры сме́рці

5. вастрыё, кане́ц;

a needle/pencil point ко́нчык іго́лкі/ало́ўка

6. кро́пка (якая аддзяляе дзесятковы знак ад цэлага ліку);

four point six (4.6) чаты́ры цэ́лыя і шэсць дзяся́тых

7. sport ачко́

♦

if/when itcomes to the point калі́ дахо́дзіць да спра́вы;

When it came to the point he couldn’t face it. Калі дайшло да справы, ён спужаўся;

make a point of doing smth. лічы́ць што-н. ва́жным, істо́тным;

a point of honour спра́ва го́нару;

up to a (certain) point у пэ́ўнай ступе́ні

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

про́шлый міну́лы;

в про́шлом году́ ле́тась, у міну́лым го́дзе;

вызыва́ть воспомина́ния про́шлых лет выкліка́ць успамі́ны міну́лых гадо́ў;

на про́шлой неде́ле на міну́лым ты́дні;

◊

де́ло про́шлое спра́ва да́ўняя.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

раскуси́ть сов., прям., перен. раскусі́ць, мног. параску́сваць;

раскуси́ть оре́х раскусі́ць арэ́х;

раскуси́ть, в чём де́ло разг. раскусі́ць, у чым спра́ва;

его́ нелегко́ раскуси́ть разг. яго́ нялёгка раскусі́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)