zostawać

незак.

1. заставацца;

2. kim станавіцца кім;

гл. zostać l, 2

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Пры́стані, пры́станкі, пры́стань ’прыняцце зяця ў дом цесця’ (Нас.); параўн. рус. смал. при́станки: идить в при́станки ’жаніцца і заставацца жыць у доме жонкі’, при́стань ’зяць, прыняты ў сям’ю жонкі, які жыве ў доме цесця’, зах.-бранск. жить в при́стани ’жыць у доме жонкі’, укр. при́стани ’далучэнне да кампаніі’, приста́я ’ўступленне ў шлюб у якасці прымака’. Да прыста́ць < стаць (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Náchsehen

bei etw. (D) das (blínde, léere) ~ háben — застава́цца з но́сам, застава́цца ні з чым

◊ wer zu spät kommt, hat das ~ — ≅ хто не дба́е, той тра́сцу ма́е

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

adhere

[ədˈhɪr]

v.i.

1) трыма́цца, прыліпа́ць; прыстава́ць; лі́пнуць, прыліпа́ць

Paint adheres best to a clean surface — Фа́рба найле́пш прыстае́ да чы́стае паве́рхні

2) трыма́цца, застава́цца ве́рным

to adhere to a plan — трыма́цца пля́ну

to adhere to the church of one’s parents — застава́цца ве́рным царкве́ сваі́х бацько́ў

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

náchsitzen

* vi застава́цца пасля́ ўро́каў у шко́ле (у пакаранне); адсе́джваць (што-н. дадаткова)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

АЎСТРЫ́ЙСКАЯ СПА́ДЧЫНА,

вайна за Аўстрыйскую спадчыну, вялася паміж еўрап. дзяржавамі ў 1740—48. Паводле Прагматычнай санкцыі 1713 (закон, які выдаў Карл VI) вял. валоданні аўстр. Габсбургаў павінны былі заставацца непадзельныя і перайсці да яго дачкі Марыі Тэрэзіі. Аднак пасля смерці Карла VI (1740) Прусія, Баварыя, Саксонія, Іспанія, падтрыманыя Францыяй, пачалі аспрэчваць спадчыннае права Марыі Тэрэзіі. У распачатай вайне Аўстрыю падтрымлівалі Англія, а з 1746 і Расія. Паводле Ахенскага міру 1748 Марыя Тэрэзія захавала б.ч. сваіх уладанняў, аднак амаль уся Сілезія перайшла да Прусіі.

т. 2, с. 98

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

abide

[əˈbaɪd]

v., abode or abided, abiding

1) цярпе́ць; вытры́мваць

2) прытры́мвацца, падпара́дкавацца; застава́цца ве́рным

Abide by your word — Трыма́й сваё сло́ва

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

лі́тара ж.

1. бу́ква;

мала́я л. — стро́чная бу́ква;

вялі́кая л. — прописна́я бу́ква;

2. полигр. ли́тера;

◊ л. ў ~ру — бу́ква в бу́кву;

л. зако́ну — бу́ква зако́на;

застава́цца мёртвай ~рай — остава́ться мёртвой бу́квой

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

trwać

trwa|ć

незак.

1. кніжн. трываць, працягвацца; доўжыцца; цягнуцца;

~ć godzinę — доўжыцца гадзіну;

alarm trwać — трывога працягваецца (трывае);

2. заставацца; не адступацца; упірацца;

~ć w błędach — трымацца старых памылак;

~ć w bezruchu — заставацца нерухомым;

~ć w milczeniu — захоўваць маўчанне;

~ć przy swoim zdaniu — заставацца пры сваім меркаванні; стаяць на сваім

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Пераста́ць ’перастаць’ (ТСБМ), укр. переста́ти ’тс’, ’станавіцца на дарозе’, рус. перестать, стараж.-рус. перестати ’спыніцца, адстаць, спыніць’, польск. przestać, н.-луж. pśesiaś, в.-луж. přeslać ’перастаць, прыпыніцца’, чэш. přestati ’тс’, славац. prestať ’перастаць, пакінуць, скончыцца’, славен. prestáti, серб.-харв. прѐстати, макед. престане, балг. преста́на ’тс’, ст.-слав. прѣстати ’перастаць, наступіць’, ’спыніць’. Прасл. *perstati. Параўн. аналагічна ўтворанае лац. per‑stāre ’цвёрда стаяць, заставацца на месцы, працягвацца’. Да пера- і стаць (гл.) (Трубачоў, Проспект, 69–70).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)