ту́га,
1. Прысл. да тугі.
2. безас. у знач. вык. Пра неспрыяльныя абставіны, цяжкае становішча. [Палкоўнік:] — Калі завяжацца бой, нам будзе туга. Няхай.
3. безас. у знач. вык. Пра недахоп чаго‑н., пра цяжкасці з чым‑н. — З усімі матэрыяламі, хлопцы, туга, — уздыхае начальнік. — Пастаўшчыкі падводзяць. Мыслівец.
туга́, ‑і́, ДМ тузе́, ж.
1. Смутак, маркота, журба. Столькі было тугі па свабодзе і мар пра жыццё, так многа любасці да роднага сабралася ў душы! Брыль. // Пачуццё нуды, выкліканае бяздзейнасцю або немагчымасцю ажыццявіць тое, што задумана. Івана зноў ахапіла туга ад марнасці столькіх яго намаганняў і ў такі час! Быкаў. // Адлюстраванне такога стану, пачуцця (у вачах, на твары і пад.). Зноў на твар .. [маці] кладзецца цень тугі і трывогі. Ракітны. З тваіх вачэй сатру тугу І засвячу празрысты ранак. Матэвушаў. У .. зеленаватых вачах [Яўцеха Гаўрылавіча] была такая туга і такі боль, што нам хацелася хутчэй развітацца, каб не бачыць гэтага. Пянкрат.
2. Выказванне душэўнай прыгнечанасці, скрухі, смутку (у музыцы, песні, вершы і пад.). Вершаў, прасякнутых матывамі тугі, беспрасветнасці жыцця, у Коласа многа, яны закранаюць, бадай, усе больш-менш прыкметныя асяродкі дзейнасці селяніна, яго побыту, працы. Навуменка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
słyszeć
słysz|eć
незак. чуць;
~ysz mnie? — ты мяне чуеш?;
nie chcę o tym ~eć — я не хачу пра гэта чуць;
pierwsze ~ę — першы раз чую;
dać się ~eć — прагучаць;
~eć, jak trawa rośnie — бачыць на тры метры пад зямлёй; быць праніклівым, быць паінфармаваным;
~ał, że dzwonią, ale nie wie, w którym kościele прым. чуў звон, ды не ведае, дзе ён
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
znać
незак.
1. ведаць; знаць;
znać języki — ведаць мовы;
znać z widzenia — ведаць у твар;
2. безас. відаць;
będzie znać — будзе відаць;
znać na jego twarzy zmęczenie — па твары відаць, што ён стаміўся;
nie znać granic — не ведаць меры;
znać na wylot — бачыць навылёт;
dać znać — даць знаць;
nie dać znać po sobie — не паказаць выгляду;
znaj pana! — знай нашых!
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
find
[faɪnd]
1.
v., found, finding
1) знахо́дзіць; адшу́кваць
2) выяўля́ць; ба́чыць; лічы́ць; адчува́ць; заўважа́ць
We found that he could not swim — Мы паба́чылі, што ён ня ўме́е пла́ваць
We find the prices high — Мы ўважа́ем, што цэ́ны высо́кія
He found that he was growing sleepy — Ён адчу́ў, што засына́е
3) дахо́дзіць; трапля́ць
Water finds its level — Вада́ дайшла́ да свайго́ ўзро́ўню
4) Law прызнава́ць; устанаўля́ць (віну́)
2.
n.
1) адкрыцьцё n.
2) вялі́кая ва́ртасная зна́хадка
find oneself —
а) знайсьці сябе́ (свае́ здо́льнасьці, схі́льнасьці)
б) апыну́цца; знайсьці́ся; тра́піць
He found himself in a dilemma — Ён апыну́ўся пе́рад дыле́май
find out — даве́двацца; пазнава́ць; адкрыва́ць
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
see
I [si:]
1.
v.t. saw, seen, seeing
1) ба́чыць; глядзе́ць
2) разуме́ць
I see what you mean — Я разуме́ю, што вы хо́чаце сказа́ць
as far as I can see — нако́лькі я разуме́ю
3) уважа́ць, глядзе́ць
See that you lock the back door — Глядзі́ то́лькі, каб замкну́ў за́днія дзьве́ры
4) адве́дваць каго́, наве́дваць што
He went to see a friend — Ён пайшо́ў адве́даць ся́бра
We saw the exhibition — Мы наве́далі выста́ву
•
- see after
- see into
- see off
- see out
- see through
- see to
- The blind do not see
II [si:]
n.
1) паса́да, ула́да бі́скупа
2) бі́скупства n.
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
spot
[spɑ:t]
1.
n.
1) пля́ма, пля́мка f.
a spot of ink — чарні́льная пля́ма
2) га́ньба f.; хі́ба, зага́на f.
His character is without a spot — У яго́ беззага́нны хара́ктар
3) кра́пінка, кра́пка f.
a blue tie with white spots — сі́ні га́льштук зь бе́лымі кра́пінкамі
4) мясьці́на f.; ме́сца n.
From this spot you can see the ocean — З гэ́тага ме́сца мо́жна ба́чыць акія́н
2.
v.t. (-tt-)
1) пля́міць
2) га́ньбіць, пля́міць (рэпута́цыю)
3) ста́віць, расстаўля́ць, раскі́дваць
4) informal вылуча́ць; заўважа́ць
The teacher spotted every mistake — Наста́ўнік заўва́жыў ко́жную памы́лку
•
- in spots
- upon the spot
- spot answer
- it hit the spot
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
mérken
1.
vt
1) заўважа́ць, прыкмяча́ць; ба́чыць
óhne etw. zu ~ — без падазрэ́ння на што-н.
davón ist nichts zu ~ — гэ́та ніко́лькі не прыкме́тна
j-n etw. ~ lássen* — даць зразуме́ць каму́-н. што-н.
sich nichts ~ lássen* — не падава́ць вы́гляду
2) запаміна́ць
sich (D) etw. ~ — запо́мніць што-н., браць што-н. на заме́тку
2.
vi
auf etw. (A) ~ — прыкмяча́ць што-н.; звярта́ць ува́гу на што-н.
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
скро́зь нареч.
1. везде́, всю́ду; сплошь; (со всех сторон) круго́м;
цішыня́ стаі́ць с. — тишина́ стои́т везде́;
кусты́ ішлі́ с. — куста́рник шёл сплошь;
с. рос лес — круго́м рос лес;
2. (во все времена) всегда́;
ён с. жыў во́льна — он всегда́ жил во́льно;
3. предлог с вин. п. сквозь;
с. галі́ны хво́і прабіва́ліся прамяні́ со́нца — сквозь ве́тви сосны́ пробива́лись лучи́ со́лнца;
◊ с. зямлю́ ба́чыць — сквозь зе́млю ви́деть;
як с. зямлю́ правалі́ўся — как сквозь зе́млю провали́лся;
гато́ў с. зямлю́ правалі́цца — гото́в сквозь зе́млю провали́ться
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)
good2 [gʊd] adj. (better, best)
1. до́бры (у розных знач.);
a good book до́брая кні́жка;
He’s a good husband. Ён добры муж.
2. кары́сны;
Meat is not good for you. Вам шкодна есці мяса.
3. здаро́вы;
be in good health быць здаро́вым
4. прыда́тны, го́дны;
This ticket is good for one month. Гэты білет годны на адзін месяц.
5. прые́мны;
It’s good to see you. Прыемна вас бачыць.
6. сма́чны (пра ежу)
7. спра́ўны, у до́брым ста́не (пра розныя рэчы)
♦
a good deal шмат;
a good few не́калькі;
be good at smth./doing smth. до́бра, спры́тна, уві́шна, спрактыкава́на рабі́ць што-н.;
as good as gold (пра дзяцей) зо́латца;
in good faith fml шчы́ра;
in good time за́гадзя; зара́ней;
good luck! жада́ю по́спеху!
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
Ба́рбара ’рэвень’ (Жд.). Скарачэнне запазычанага з польск. мовы *рэбарбара, *рабарбара (< польск. rabarbara, rebarbara), якое паходзіць з лац. rhabarbarum, reubarbarum (падрабязней гл. Брукнер, 456; Махэк, Jména rostl., 86). Польск. barbara азначае зусім іншую расліну (Barbaraea) і не можа быць крыніцай бел. слова, нягледзячы на фанетычную блізкасць.
Барбара 1 (ст.-бел.) ’прылада катавання’ (Чартко, Дасл. (Гродна), 1967, 54). Чартко, там жа, бачыць тут запазычанне з ням. Barbarei ’варварства, дзікасць’. Этымалогія вельмі няпэўная. Хутчэй ст.-бел. слова трэба параўноўваць з укр. барба́ра, байба́ра́ ’бізун, пуга і г. д.’ Усё гэта запазычанні з польск. barbara ’тс’ < уласн. імя Barbara (матывацыю гл. Брукнер, 15). Параўн. Краўчук, ВЯ, 1968, 4, 126 (параўн. яшчэ ўкр. ванда́ ’арапнік, доўгі бізун’ < Wanda). Аб называнні прадметаў уласнымі імёнамі людзей гл. падрабязна Банфантэ, RL, IV, 19–28. Параўн. барба́ра 2.
Барба́ра 2 ’кол у плытагонаў’ (нёманск., гродз., Г. А. Цыхун, вусн. паведамл.). Відаць, таго ж паходжання, што і барба́ра 1 (гл.), г. зн. запазычанне з польск. Параўн. barbara ’доўгі, тоўсты канат’ (< уласн. імя Barbara); параўн. яшчэпольск. дыял. barbaro, jadwiga ’драўляны крук для падвешвання катла над агнём’. Гл. яшчэ Махэк₂, 46 (пад barbora, дзе прыводзяцца розныя назвы прадметаў ад жаночага імя).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)