Verbum

сквіта́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца; зак., з кім-чым (разм.).

1. Разлічыцца з кім-н., аддаць доўг каму-н.

С. з даўгамі.

2. перан. Пакончыць разлікі з кім-, чым-н., скончыць якую-н. справу.

С. з залікам.

3. перан. Адпомсціць крыўдай за крыўду.

С. з крыўдзіцелямі.

пы́рхаць², -аю, -аеш, -ае; незак.

1. 3 шумам выпускаць паветра з ноздраў.

Пырхаюць коні.

2. перан. Смяяцца, утвараючы гукі носам, губамі (разм.).

3. перан. Злавацца, выказваць незадавальненне чым-н. (разм.).

Чаго пырхаеш, чым незадаволены?

|| аднакр. пы́рхнуць, -ну, -неш, -не; -ні́.

|| наз. пы́рханне, -я, н.

ушчамі́ць, -чамлю́, -чэ́міш, -чэ́міць; -чэ́млены; зак., каго-што.

1. Сціснуўшы, зашчаміць.

У. палец у дзверы.

2. перан. Абмежаваць у чым-н.

У. каго-н. у правах.

У. самалюбства.

3. перан. Паставіць у няёмкае становішча.

|| незак. ушчамля́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е і ушчэ́мліваць, -аю, -аеш, -ае.

памякчэ́лы, -ая, -ае.

1. Які памякчэў, стаў мяккім.

П. воск.

2. перан. Які страціў суровасць, стаў больш лагодным.

паўдаро́гі, на паўдаро́зе, ж.

Палавіна дарогі, шляху.

Праехаць п.

Спыніцца на паўдарозе (таксама перан.: не закончыўшы пачатай справы).

пляво́к, пляўка́, мн. пляўкі́, пляўко́ў, м.

Выплюнуты згустак сліны, а таксама перан.: пра што-н. надта абразлівае, грубае.

гля́нец, -нцу, м.

Бляск начышчанай або адпаліраванай паверхні.

Навесці г. (таксама перан.: канчаткова прывесці да ладу закончаную работу).

заблука́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; зак.

1. Блукаючы, зайсці куды-н.

2. перан. Пачаць блукаць.

На губах заблукала ўсмешка.

брыля́сты, -ая, -ае.

1. З вялікім казырком.

Брылястая шапка.

2. перан. З вялікай шапкай (пра грыбы).

Брылястыя сыраежкі.

вы́брысці, -брыду, -брыдзеш, -брыдзе; -брыдзі; зак.

Брыдучы, выйсці адкуль-н.

В. з вады.

В. з зачараванага кола (перан.).