Пазі́цыя ’месцазнаходжанне каго-, чаго-н., размяшчэнне; пункт погляду; думка’ (ТСБМ). З рус. пози́ция (Крукоўскі, Уплыў, 78), дзе праз зах.-еўрап. мовы з лац. positio ’становішча’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

карыкату́ра

(іт. caricatura, ад лац. caricare = перагружаць, перабольшваць)

1) сатырычны паказ з’яў рэчаіснасці ў мастацкай літаратуры, кіно, тэатры, на эстрадзе, а таксама малюнак каго-н., чаго-н. у падкрэслена смешным выглядзе;

2) перан. смешнае, недасканалае падабенства да каго-н., чаго-н.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

idolize

[ˈaɪdəlaɪz]

1.

v.t.

1) пакланя́цца каму́ як і́далу, рабі́ць з каго́ і́дала

2) мо́цна любі́ць каго́, захапля́цца кім

2.

v.i.

пакланя́цца і́далам

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

jaw

[dʒɔ]

1.

n.

1) скі́віца f.

2) Sl. плёткі pl., разьвя́зная гу́тарка

2.

v.

1) плятка́рыць

2) прабіра́ць каго́, свары́цца на каго́

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

гераіза́цыя

(ад герой)

надзяленне каго-н. або чаго-н. гераічнымі рысамі (напр. г. працы ў мастацкай творчасці).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

дыскрэдытава́ць

(фр. discréditer)

падрываць давер’е да каго-н., чаго-н., ставіць пад сумненне, прыніжаць чый-н. аўтарытэт.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

іранізава́ць

(фр. ironiser, ад лац. ironia = іронія)

адносіцца да каго-н., чаго-н. з іроніяй; смяяцца, кпіць.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

кампрамета́цыя

(ад фр. compromettre = падрываць рэпутацыю)

распаўсюджванне звестак, якія знеслаўляюць каго-н., наводзяць цень на яго рэпутацыю.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

адцу́рвацца несов. (ад каго, чаго и без предлога) отрека́ться (от кого, чего); см. адцура́цца

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

дастаўля́ць (каго, што) несов.

1. доставля́ть;

2. (обеспечивать) доставля́ть, снабжа́ть;

1, 2 см. даста́віць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)