наклу́ньваць

‘наўючваць каго-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. наклу́ньваю наклу́ньваем
2-я ас. наклу́ньваеш наклу́ньваеце
3-я ас. наклу́ньвае наклу́ньваюць
Прошлы час
м. наклу́ньваў наклу́ньвалі
ж. наклу́ньвала
н. наклу́ньвала
Загадны лад
2-я ас. наклу́ньвай наклу́ньвайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час наклу́ньваючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)