каго́ мест. в род., вин. кого́; см. хто

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

каго́,

гл. хто.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

каго́ займ гл хто

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

навести́ть сов. наве́даць (каго, што), даве́дацца (каго, да каго).

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

навеща́ть несов. наве́дваць (каго, што), даве́двацца (каго, да каго);

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

наве́даться сов., разг. наве́дацца (да каго), даве́дацца (каго, да каго).

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

наве́дываться несов., разг. наве́двацца (да каго), даве́двацца (каго, да каго).

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

пожури́ть сов., разг. пажуры́ць (каго), пасвары́цца (на каго), падакара́ць (каго).

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

поспра́шивать и поспроси́ть сов., разг.

1. папыта́ць (у каго), папыта́цца (у каго), запыта́ць (у каго), запыта́цца (у каго);

2. папыта́ць (каго), запыта́ць (каго).

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

невзлюби́ть сов. неўзлюбі́ць (каго); незалюбі́ць (каго).

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)