напасто́ліць

‘напатоліць каго-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. напасто́лю напасто́лім
2-я ас. напасто́ліш напасто́ліце
3-я ас. напасто́ліць напасто́ляць
Прошлы час
м. напасто́ліў напасто́лілі
ж. напасто́ліла
н. напасто́ліла
Загадны лад
2-я ас. напасто́ль напасто́льце
Дзеепрыслоўе
прош. час напасто́ліўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)