fltern

vt катава́ць, му́чыць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

паўжабра́цкі, ‑ая, ‑ае.

Амаль жабрацкі. Мучыць і паўжабрацкае існаванне сям’і. Хворы бацька. Беднасць — няма хлеба. Галавач.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

katować

незак. катаваць, мучыць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

снеда́ть несов., книжн. му́чыць, гры́зці;

снеда́ет за́висть грызе́ за́йздрасць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

бязлі́тасць, ‑і, ж.

Тое, што і бязлітаснасць. [Габрусь:] — Гэта ўсё грэх мучыць мяне за маю бязлітасць і бяздушнасць... Чарот.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

rack3 [ræk] v. му́чыць; му́чыцца

rack one’s brains лама́ць сабе́ галаву́

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

drangsaleren

vt прыгнята́ць, крыўдзіць, му́чыць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

strezen

vt дыял. му́чыць, цві́чыць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

мане́жыць, ‑жу, ‑жыш, ‑жыць; незак., каго.

1. Спец. Аб’язджаць (каня) на правілах манежнай язды.

2. перан. Разм. Мучыць, таміць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

томи́ть несов.

1. (мучить) му́чыць; (изнурять) мардава́ць; (морить) мары́ць; (утомлять) тамі́ць, стамля́ць;

томи́ть кого́-л. расспро́сами му́чыць каго́е́будзь ро́спытамі;

томи́ть кого́-л. го́лодом му́чыць (мары́ць) каго́е́будзь го́ладам;

2. кул. тушы́ць;

3. техн. тамі́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)