праму́чыць, ‑чу, ‑чыш, ‑чыць; зак., каго.

Разм.

1. Памучыць, прымусіць мучыцца.

2. Мучыць некаторы час.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)