[Бага́цце] ’агонь, вогнішча, касцёр’. Існаванне гэтага слова ў
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
[Бага́цце] ’агонь, вогнішча, касцёр’. Існаванне гэтага слова ў
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Ля 1 ’каля’ (
Ля 2 ’глянь, бач’, якое стала ў некаторых гаворках пабочным
Ля 3,
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
◎ Накуве́сіцца ’наваліцца, навіснуць?’, параўн., Вот немец пракляты, вот ірад накувесіўся на нашу волаву (В. Поляк,
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
◎ Пу́сла ’унутраны паветраны пузыр у рыбы’: оконь мая пусла, у карпа пусла моцная (
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Раго́з ’балотная расліна, пухоўка Typha L., трыснёг’ (
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
загавары́ць 1, ‑вару, ‑ворыш, ‑верыць;
1. Надакучыць, стаміць працяглымі размовамі.
2. Ва ўяўленні ў забабонных людзей — уздзейнічаць на што‑н. замовай, магічным
загавары́ць 2, ‑вару, ‑ворыш, ‑ворыць;
1. Пачаць гаварыць.
2. Навучыцца гаварыць, карыстацца мовай.
3.
•••
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
грыб, ‑а;
1. Ніжэйшая бесхларафільная расліна ў выглядзе шапачкі на ножцы.
2. Ніжэйшы бесхларафільны раслінны мікраарганізм, які выклікае браджэнне, гніенне.
3.
4.
•••
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
нашто́,
1.
2.
3.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
рост, ‑у,
1.
2. Вышыня чалавека або жывёлы.
•••
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
самату́жны, ‑ая, ‑ае.
1. Які мае адносіны да саматужнікаў, належыць ім.
2.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)