ukołysać

зак. укалыхаць, закалыхаць;

ukołysać dziecko do snu — закалыхаць дзіця

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

bastard

м. уст.

1. бастард; гібрыд;

2. пазашлюбнае дзіця; бастард

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Вундэркі́нд (КТС). Запазычанне з ням. Wunderkind літаральна ’цудоўнае дзіця’, магчыма, праз пасрэдніцтва рускай мовы (Крукоўскі, Уплыў, 76).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

начина́ть несов. пачына́ць; распачына́ць;

ребёнок начина́ет говори́ть дзіця́ пачына́е гавары́ць;

начина́ет смерка́ться пачына́е змярка́цца;

начина́ть перегово́ры пачына́ць (распачына́ць) перагаво́ры;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

шко́льный в разн. знач. шко́льны;

шко́льный учи́тель шко́льны наста́ўнік;

шко́льный рабо́тник шко́льны рабо́тнік;

ребёнок шко́льного во́зраста дзіця́ шко́льнага ўзро́сту.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

заіка́сты, ‑ая, ‑ае.

Які заікаецца; заіклівы (пра чалавека). Заікастае дзіця. // Такі, як у заікі; з заіканнем. Заікасты голас. □ Пасля цяжкай кантузіі мова.. [Шведзіхі] стала заікастая, і жанчына цяпер саромеецца гаварыць. Кулакоўскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

капры́зіць, ‑рыжу, ‑рызіш, ‑рызіць; незак.

Паводзіць сябе капрызна, быць капрызным. Душна і цесна ў калысцы дзедавай Нінцы..; плача дзіця, капрызіць. Колас. Марына ў апошні час стала нешта злавацца, капрызіць. Шахавец.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перапаі́ць, ‑паю, ‑поіш, ‑поіць; зак., каго.

1. Празмерна напаіць; апаіць. Перапаіць дзіця малаком. // Напаіць дап’яна, спаіць усіх, многіх. Перапаіць гасцей.

2. Напаіць адно за другім усіх, многіх. Перапаіць усю жывёлу.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

mere [mɪə] adj. нязна́чны; звыча́йны; про́сты;

He’s a mere clerk. Ён усяго толькі клерк;

She is a mere child. Яна яшчэ зусім дзіця.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

mischievous [ˈmɪstʃɪvəs] adj.

1. сваво́льны, дураслі́вы;

a mischievous child сваво́льнае дзіця́

2. fml зло́сны, злы; шкадлі́вы;

mischievous gossip/lies зло́сныя плёткі/зло́сная хлусня́

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)