трыма́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле дзеясл. трымаць (у 1–3, 5 і 6 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

трэ́ньканне, ‑я, н.

Разм. Дзеянне паводле знач. дзеясл. трэнькаць, а таксама гукі гэтага дзеяння.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

трэ́сканне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. трэскаць і стан паводле знач. дзеясл. трэскацца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

турката́нне, ‑я, н.

Разм. Дзеянне паводле знач. дзеясл. туркатаць, а таксама гукі гэтага дзеяння.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

убо́рка, ‑і, ДМ ‑рцы, ж.

Дзеянне паводле дзеясл. убіраць — убраць (у 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ува́л, ‑у, м.

Спец. Дзеянне паводле дзеясл. уваліць ​1 (у 7 знач.). Увал судна.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

увёрстка, ‑і, ДМ ‑тцы, ж.

Дзеянне паводле дзеясл. увёрстваць — увярстаць (у 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

узлята́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле дзеясл. узлятаць — узляцець (у 1, 3 і 4 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

узыхо́д, ‑у, М ‑дзе, м.

Дзеянне паводле дзеясл. узыходзіць — узысці (у 1, 3 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

укліне́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. уклініць і стан паводле знач. дзеясл. уклініцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)