склада́нне, ‑я,
1.
2. Матэматычнае дзеянне, пры дапамозе якога з двух або некалькіх лікаў (складаемых) атрымліваюць новы (суму), які мае столькі адзінак, колькі было ва ўсіх дадзеных ліках разам.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)